Morgen is mijn vakantie voorbij en mag ik weer aan de slag. Drie weken vrij gehad en geen een keer gebeld; een unicum in mijn arbeidsrelatie met NS. Hulde aan mijn afdeling, die alles blijkbaar lekker zelf heeft geregeld. Wellicht een beetje geholpen door de komkommertijd? Ik hoop maar dat de voorlichters niet te veel tijd hebben hoeven steken in 'historische trein beklad' (Haarlems Dagblad) en 'conducteur ontslagen wegens wangedrag' (NRC). Het was niet zo heet dus de zomerhit 'conducteur eist korte broek' is dit jaar op de plank gebleven. Enfin, morgen weer aan de slag dus, maar wat te doen? Nu de afdeling, ingedeeld in een matrix van werkvelden (vakdisciplines) en thema's (reputatie drivers), in hoge mate zijn eigen werk definieert en uitvoert, kan het management wel thuisblijven. Toch?
Wel mijn droom, maar nog niet helemaal realiteit. Ik doe inderdaad eigenlijk weinig aan communicatie en verdrijf de tijd met management- en HR-meuk: hoe verhogen we de effectiviteit, hoe meten we de resultaten, wat mogen die kosten, hoe werken we beter samen met de BU's, hebben we de juiste vaardigheden in huis, hoe maken we mensen accountable, ontwikkelen mensen zich voldoende, zit iedereen goed in zijn vel, zijn de problemen bespreekbaar? Om maar een paar vraagstukken te noemen. Veel walking-around, kopjes koffie, praten en belangrijk doen en zo.
Gelukkig zitten er aan HR-vraagstukken dus ook weer communicatie-aspecten; ben ik ook af en toe nog lekker even met mijn vak bezig ...
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!