‘Ongedekte’ pitches

“Weer ‘ongedekte’ prijzen in pitch”, kopte de Adformatie gisteren. Ik kan het maar moeilijk geloven. Het is zo’n ridicuul verhaal, het wil er niet in.

Helaas hebben we niet meer de rechten op de originele afbeelding
adformatie

Het gekke is dat ik het van verschillende kanten hoor. Het fenomeen is niet nieuw. Wel vraag ik me af of er winnaars zijn. Of de winnaar zich überhaupt een winnaar voelt? In mijn optiek zijn er enkel verliezers, waardoor het vak wordt afgedaan als een pond suiker.

Laat ik voorop stellen dat ik niet weet of Havas/MPG zich hieraan schuldig maakt want daar heb ik geen aanwijzingen voor. En die lees ik overigens ook nergens. Laat ik het algemeen houden. Er zijn mediabureaus die (waarschijnlijk zonder dat met de exploitant af te spreken) mediatarieven garanderen die later niet meer te realiseren zijn. Hoe wanhopig ben je dan als organisatie? Wat heb je dan weinig te bieden. Nog los van het feit dat we allang aan kunnen tonen dat de goedkoopste k/grp zeker niet de meest effectieve k/grp zijn. Dus het is bovendien ook nog een weinig intelligente manier om een pitch aan te vliegen.

Tja ... van zo’n bericht word ik wel een beetje verdrietig. Niet voor mezelf maar voor mijn mensen. Ik kan het niet meer uitleggen. Die mensen die afgelopen zondag op kantoor waren om door te gaan met de bureauselectie waar we in zitten. Diegenen die voor de zoveelste keer ‘s avonds een pizza bestellen omdat ze rustig door willen werken om het verschil te maken. Ik denk altijd maar ‘elk bureau verdient de klant die bij hem past’.

Ik predik dat het verschil gemaakt wordt door mentaliteit gecombineerd met talent. Door ver-der te gaan waar anderen stoppen. Door strategisch en creatief te blijven denken. Door de marketing van de adverteerder door en door te kennen. Anders komen we nooit met een groot media-idee waardoor de adverteerder meer kan verkopen. Hoe realiseren we voor we onze klanten het meeste effect? Daar draait het om.

Maar ook ik kom er af en toe achter dat het daar niet altijd om draait. Hoe jammer het ook is. Het zal mijn eigen naïviteit zijn dat ik me er niet aan wil conformeren. Het ‘moge de beste winnen’ is (heel soms) verworden tot een goedkope marktkraam. Een marktkraam van managers die omzet moeten kopen voor veelal een wereldwijd netwerk.

En het gekke is dat we allemaal de keuze hebben om eraan mee te doen. Als adverteerder, als mediabureau en als exploitant. Ik zou zeggen, doe het niet. Het is het eindstation. Trek je te-rug. Allemaal! Ga naar de basis. Ga door met plannen maken. Investeer in mensen. Dan krijg je vanzelf adverteerders die wél blij zijn met mensen die van het vak houden en daarvoor nog willen betalen. Daarmee haal je het meeste effect uit je media-euro en ben je uiteindelijk toch goedkoper uit.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie