In het NRC Handelsblad van zaterdag 15 september 2007 stond een interessant artikel in de katern 'Opinie & Debat', getiteld: 'De infantilisering van de consument is een bedreiging voor de democratie'. Dit artikel betreft een licht bewerkte versie van delen uit het boek van Benjamin Barber : 'De infantiele consument'. Hierin komen marketeers en hun werkwijzen er niet goed van af. Daarom niet minder interessant om dit onder de aandacht van Molblog lezers te brengen.
Benjamin Barber begint zijn relaas met: 'Steeds meer volwassenen infantiliseren. Consumeren wordt het hoogste en vaak enige ideaal. Hierdoor ontstaat een nieuwe culturele norm waaraan moeilijk te ontkomen is en die ook verregaande politieke gevolgen heeft: consumenten zijn geen burgers, de commerciële nivellering heeft ons als burgers minder vrij gemaakt.' Hij stelt hier de daadwerkelijke keuzevrijheid van de consument voor het voetlicht. Is de consument wel zo vrij als zij zelf denkt? Worden er niet teveel artikelen geproduceerd dan er werkelijk nodig zijn? Hij noemt dat verkleuteren van artikelen en klanten. Daarnaast schrijft hij dat marketeers doelbewust jacht maken op een achterban met een dikke portemonnee, die een aantrekkelijke markt zijn. Daarbij echter niet lettende op de werkelijke wensen en behoeften van de consument, maar via reclame, branding en andere marketingtools bij de consument kinderlijke gewoontes en behoeften probeert te doen herleven. Volgens Barber zouden ze dan de wereldwijd de betrekkelijke nutteloze overvloed aan games, gadgets en talloze andere consumptieartikelen aan hen willen slijten.
Een ander citaat uit het artikel: 'De alomtegenwoordigheid van de commercie moet de indruk wekken van iets goeds, een verbreding van onze vrijheid van handelen. Verslaving moet hernoemd worden, bekrachtigd, voorzien worden van een schijn van heilzaamheid, bijvoorbeeld geassocieerd worden met behoeftebevrediging. Uniformiteit moet worden geherformuleerd, bijvoorbeeld als een gezonde consensus over waarden. Een cultureel ethos dat met succes consumptie tot hoofddoel maakt en rivaliserende sferen buitensluit, moet de schijn wekken dat dat gerechtvaardigd is, en niet alleen vanuit een louter economisch of instrumenteel perspectief. Het moet oké zijn, zoals de loze titel van een eerdere rationalisatie van een bepaald soort commercieel ethos het zei: Ik ben oké, jij bent oké.'
Wellicht wat zware kost, maar zeker het overdenken waard. Voorzien marketeers in behoeften van consumenten of is hun alles eraan gelegen om de consument als een kind te behandelen en op zo een manier de enige zin aan het bestaan te geven?
Het gehele artikel is te lezen op de website van NRC Handelsblad . Helaas wel afgeschermd voor niet-abonnees, maar je kunt ook voor drie uur toegang krijgen tot het afgeschermde gedeelte.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!