Hoe een uniek pretpark eindigde als een slecht sprookje

In #ThrowbackThursday blikken Richard Otto en Robbert van Loon terug op Verdwenen Merken. Deze keer: Het Land van Ooit

Een gloednieuw festival bracht begin deze week menig millenial in Zonder een locatie bekend gemaakt te hebben heeft het &;Land van Ooit Festival&; al ruim 5500 mensen op de been gebracht. Zelfs Upcoming bracht een aan de plannen. OF het festival ook daadwerkelijk een succes gaat worden valt nog te bezien, maar wij mijmerden wel weer terug naar het originele Land van Ooit. Een uniek pretpark dat met ridders en reuzen de strijd aan ging tegen achtbanen en Laven. Kinderen waren er de baas en Kloontje was hun idool.  Helaas bleek er bij de financiële huishouding niemand thuis te geven. Het Verdwenen Merk van deze week brengt ons terug naar Belgische illusies, spannende shows en een Roze Kasteel.

Graaf Wildebras
Kinderen waren de baas in dit Drunense pretpark waar Graaf Wildebras van Ooit & Gravinne Rondalia van Ooit de scepter zwaaiden. Het Land van Ooit werd in 1989 opgericht door oud-Efteling directeur Marc Taminiau en in dit Brabantse achterland golden bijzondere regels. Betalen deed je met OoitSenten en waar andere pretparken elkaar met dure attracties de loef af probeerden te steken, richtte Taminiau zich op theater. De spannende riddershows waren een succes! Ook de medewerking van Herman van Veen, die Alfred Jodocus Kwak mee naar Drunen nam, bleek een schot in de roos. Andere bekende ‘inwoners’ waren Kloontje het Reuzenkind en Kos met de Snor. In het Roze Kasteel werd ieder jaar een BN’er in de Ooitse Adelstand verheven. Onder andere Marco Borsato, Louis van Gaal, Dick Bruna en Wim Kok vielen deze beurt ten eer.

Witwaspraktijken
Toch kwamen er ook steeds vaker problemen naar boven drijven. Het Land ging meerdere malen bijna failliet en wisselde meermaals, binnen de familie, van eigenaar. Daarnaast krijgt

oprichter Marc Taminiau het na beoogde uitbreidingsplannen aan de stok met de lokale gemeente. Nadat de ruzie hoog oploopt, verlegt Taminiau zijn aandacht naar België waar een nog mooier en grootser park moet worden opgericht. Met open armen en een zak subsidie werd de ondernemer opgewacht in Tongeren. Het Belgische park opende in juni 2007 haar ‘grenzen’, maar moest nog dezelfde zomer het faillissement aanvragen. Achteraf kwamen er beschuldigingen in de media dat financiële problemen bij de Nederlandse vestiging zouden zijn opgelost met subsidiegeld dat bedoeld was voor het Belgische park. Meerdere leden uit de Taminiau-familie zijn daarna door justitie schuldig bevonden aan fraude, valsheid in geschrifte en witwaspraktijken.

Het Nederlandse Ooit-sprookje eindigde in november 2007, na opnieuw tegenvallende bezoekersaantallen en aanhoudende negatieve publiciteit rondom de familie Taminiau. Een nieuwe koper werd niet gevonden, waarna de landsgrenzen voor altijd gesloten bleven.

 

Op blikken Robbert van Loon (l) en Richard Otto, auteurs van het boek ‘’, terug op de mooiste merkverhalen. In het boek staan nog ruim 325 andere merkverhalen over Nederlandse merken die tussen 1970 en 2015 uit ons straatbeeld en van onze boodschappenlijstjes zijn verdwenen.

Plaats als eerste een reactie

Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!

Word lid van Adformatie → Login →
Advertentie