In sommige gevallen wel, ja. Megalomane projecten waarvan vooraf het rendement onbekend is verdienen het om in de ijskast gezet te worden. Maar nieuwe vormen van online adverteren bieden juist in deze tijden uitkomst. Dan denk ik vooral aan vormen die dicht op de huid van de consument zitten, zoals mobile advertising en social media marketing. De mobiele telefoon is een verlengstuk van onszelf geworden en de gemiddelde Nederlander is lid van 2,7 sociale netwerken. Hoeveel dichter kan je op de huid van de consument zitten?
Het veelgehoorde argument is dat deze vormen nog niet uitgekristalliseerd zijn. Maar daar ligt juist het grote voordeel! Publishers zijn namelijk ook nog hard op zoek naar het juiste business model en staan daardoor nog open voor diverse vormen van commerciële samenwerking. Dit in tegenstelling tot display advertising (buttons, banners e.d.) of het traditionele adverteren op RTV waar de speelruimte in de business modellen, en dus ook in de prijs, zijn grenzen kent.
Om dieper in te gaan op social media marketing; door hier slim meeom te gaan kan een adverteerder met relatief weinig inspanningen heel dichtbij de consument komen. Yme Bosma verzuchtte laatst nog in de Adformatie dat 30.000 vrouwen en meisjes op Hyves praten over H&M maar dat dit bedrijf hier zelf in geen velden of wegen te bekennen is. Niet als deelnemer, maar ook niet door middel van content integratie. Daarnaast zie ik dat er ook op zakelijk gebied weinig gebruik gemaakt wordt van de mogelijkheden die een netwerk als LinkedIn biedt voor personeelswerving en worden opkomende sterren aan het social media firmament zoals Netlog en Buurtleven nog nauwelijks in marketing- en mediaplannen meegenomen. Terwijl adverteren op dergelijke netwerken relatief goedkoper en efficiënter kan dan het traditionele adverteren.
De keuze is aan de adverteerder: vecht die om zijn doelgroep te bereiken of vlucht die in traditionele advertentievormen?
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!