Tekst: Suzanna Timmer
Dina-Perla Portnaar schreef over haar orthodox-Joodse jeugd die overschaduwd werd door geweld, 'Exodus uit de Vuurtoren'. Ze trekt het onderwerp in de breedte, onder meer naar de communicatiewereld .
Een go-getter werd ze genoemd in het communicatievak. Op de bal gericht; scherp. Ze studeerde communicatie- en informatiewetenschappen aan de VU en werkte eerst bij ABN Amro op in- en externe communicatie. Vervolgens bij een aantal klassieke communicatie- en pr-bureaus. Ze was genomineerd voor communicatieman/vrouw van het jaar en won ooit de VIVA400 Award in de categorie goed voor vrijwilligerswerk.
Maar ineens was ze uit beeld en vroegen mensen waar ze was en waar ze mee bezig was. Dina-Perla Portnaar bleek een persoonlijke strijd te moeten strijden.
‘Het begon met een ivf-traject waarbij ik aan het eind, amper kon functioneren en dat deelde ik met heel weinig mensen. De conclusie was dat ik geen kinderen kon krijgen. Ik kwam in een enorm rouwproces. Het was het begin van een zoektocht en een fase vol zelfstudie. Vorig jaar heb ik alle verhalen achter mijn verhaal uitgezocht. Ik ben opgegroeid in een Orthodox-Joodse scene waar ik waarheid en leugen moest zien te onderscheiden. Dat kwam bij elkaar.’
Cynisch
Die persoonlijke- en familiegeschiedenis is te lezen in haar boek 'Exodus uit de Vuurtoren'. Waarover straks meer.
Tijdens haar zoektocht ging Portnaar nadenken over het communicatievak. ‘Wat is communicatie eigenlijk? Van oudsher ben ik echt een overtuigd communicatiepersoon: het gaat om alles tussen strategie en uitvoer, ook écht de PR-kant. Maar ik begon me steeds meer af te vragen hoe ik in dit wereldje van media en communicatie terecht ben gekomen. Ik gaf twaalf jaar al mijn creativiteit aan klanten. Steeds kwam er een nieuw smaakje bij, maar uiteindelijk was het altijd weer hetzelfde. Ik werd er een beetje cynisch van. Ik was mezelf kwijtgeraakt.’
De zinloosheid werd haar te veel. ‘Ik heb hard gewerkt, soms voor klanten die mij alleen maar voor zichzelf of hun bedrijf gebruikten. Sommigen wilden zichzelf beter neerzetten binnen hun bedrijf, door mij in te zetten. Ik heb gezien dat de kwaliteit in communicatieland ongelooflijk verschilt. Uiteindelijk dacht ik bij een aantal: waarom werk ik eigenlijk met ze samen? Waarom laat ik mijzelf zo behandelen?'
'De kwaliteit in het communicatievak verschilt enorm'
Ze kwam erachter dat communicatie en media haar nog steeds boeien, maar dan wel de creatiekant. ‘Je kan mij wakker maken voor dagvoorzitterschap of pod- en vodcasts, maar alles wat ik van oudsher deed, wil ik niet meer. In feite wist ik dat ik in dit vak terecht ben gekomen, omdat ik schrijver ben.’
In haar boek 'Exodus uit de Vuurtoren' gaat ze met haar verhaal letterlijk in de wereld staan. Ook als communicatiepersoon. Ze heeft geprobeerd zo simpel mogelijk op te schrijven wat haar overkomen is. Het zijn waargebeurde verhalen en memoires.
‘Ik ben op jonge leeftijd alles gaan opschrijven in agenda’s en dat doe ik vandaag de dag nog steeds. Ik ging naar het Cheider, een Orthodox-Joodse school in Amsterdam. Het is nog nooit eerder door iemand opgeschreven. Ik heb een kijkje in de keuken gegeven. De realiteit van de dag was dat ik me moest conformeren aan dogmatische regels waar ik niet in geloofde.’
Misstanden
En daar ligt de essentie van haar boek: de geïsoleerde gemeenschappen die er zijn, passen niet meer in deze tijd van digitalisering waarin we de beschikking hebben over zo veel media en middelen. Sociale media en internet dringen steeds meer orthodoxe gemeenschappen binnen. Dat ziet Portnaar met #metoo gebeuren.
‘De ene case na de ander komt naar buiten over misbruik en andere misstanden. Die reiniging moest gewoon gebeuren, ook binnen de Joodse gemeenschappen. Het zijn gemeenschapssystemen die stammen uit de 15de eeuw, waarin de Joodse stammencultuur nog belangrijk was. Heel primitief.’
'Sociale media en internet dringen steeds meer orthodoxe gemeenschappen binnen'
De grote concerns, de corporates, zijn volgens Portnaar net zo goed gesloten gemeenschappen. ‘Onaantastbare vestigingen. Juist die internationale schaal zorgt dat ze lokaal heel veel kunnen maken.'
Die gesloten gemeenschappen kunnen we veel meer toetsen, stelt Portnaar. 'Over mijn vroegere omgeving dachten anderen: het zijn Joodse mensen en we weten niet wat er antropologisch gezien wel en niet mag, dus laten we afstand houden. Die houding is er vaak nog steeds. Maar wij kunnen vanuit de samenleving veel meer kracht uitoefenen. Gebeurt er niks, dan hebben we vroeg of laat gewoon een probleem. Er kan veel leed voorkomen worden.’
Framing
Dat geldt ook voor de grote concerns. ‘Dat gaat over machtsstructuren, reputatiemanagement, een statement naar buiten brengen en framing, maar dat is niet de werkelijkheid. Ze doen dingen die invloed hebben op wat ons allemaal aangaat. Bijvoorbeeld op de economie of het milieu. Wij hebben samen veel meer invloed. We moeten het met zijn allen doen. We hebben allemaal de verantwoordelijkheid voor de evolutie van de samenleving. Alleen dan ga je die mechanismen langzaam ontsleutelen.’
Dina-Perla - Exodus uit de Vuurtoren - ISBN: 9789463382960 - 244 pagina's
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!