Ze beweert dat de consument niet weet dat luxe producten bij lange na niet de kwaliteit van vroeger hebben omdat ze nog nooit een tas of jasje uit de jaren vijftig in handen hebben gehad. De marketeers zijn de schuld van het feit dat de consument toch veel geld betaald voor deze luxe artikelen. De prijs gaat omhoog en de kwaliteit naar beneden. Vooral Louis Vuitton
reageerde erg boos op haar publicatie terwijl veel ontwerpers blij waren dat de teruglopende kwaliteit aan de kaak werd gesteld.
Thomas vind mode een 'folly', een versiering van het leven. Het is natuurlijk vreemd dat een ontwerpster als Stella McCartney geen leer voor tassen gebruikt, maar je wel stimuleert om ieder jaar haar nieuwe modellen te kopen.
Deze week waren de Freegans op bezoek bij een aflevering van Oprah Winfrey. freegans zijn mensen die niets meer willen kopen. Adbusters organiseert ieder jaar de Buy Nothing Day.
Heeft de consument genoeg macht om de consumptie aan de kaak te stellen?
nullNYTimes review van haar boek
Meer in de Elsevier Thema Luxe.
Opmerkelijk daarin is het interview met Annemarie van Gaal die extreem veel moeite doet voor overdreven decadente luxe. Na een de 24e gang bij restaurant El Bulli (ook zo'n prachtige marketingcase) had ze toch wel zin in een patatje.
Ook Johannes van Dam klaagt over deze trend van meer dan 20 gangen (zoals bij Sophia in Amsterdam) en het ontbreken van smaakbalans en bovenal waar het toch om gaat bij eten: een voedzame maaltijd.
Wil er dan niemand meer kwaliteit?
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!