En zo zien we nu de SH904i van Sharp verschijnen, de P904i van Panasonic, de F904i van Fujitsu, en komt Mitsubishi met zijn D904i. Vraagt iemand zich nog af waarom Nokia in Japan zo'n atypisch klein marktaandeel heeft?
Zes jaar geleden begon de introductie van 3G in Japan, onder de merknaam FOMA (Freedom Of Mobile Access). Dat was jaren eerder dan welke andere markt ook. In de meeste Westerse landen zaten gek gemaakte telefoonmaatschappijen toen nog waanzinnige bedragen te bieden op 3G-frequenties, en de netwerken moesten nog worden gebouwd. De nieuwe serie is dan ook maar liefst de zevende generatie 3G-telefoons in Japan.
Geheugenkaart 29.4%
One Seg TV (Japanse mobiel-TV) 23.2%
MP3-speler 20.0%
Infrarood 16.6%
Ingebouwde betaalchip 14.0%
Waterbestendigheid 11.1%
GPS 10.3%
Volledige browser 8.6%
FM Radio 6.2%
Bluetooth 4.8%
Ver achteraan komen dan nog een zaken als WiFi, documentviewers, verwisselbare frontjes en een kompas (in die volgorde, maar wel dicht bij elkaar).
Aardig is ook te zien dat zaken als camera's en QR-codelezers niet in het rijtje voorkomen. Die zijn inmiddels in Japan zo vanzelfsprekend geworden dat je daar geen verwachtingen meer over koestert. Je vraagt je toch ook niet af of je ermee kan bellen?
Toch moet je met dat soort conclusies oppassen. SMS staat bijvoorbeeld ook niet op de lijst. Is dat ook zo vanzelfsprekend? Niet helemaal. SMS nam een jaar geleden tijdens een Dimsdrive-onderzoek de tiende plaats in van zaken die men op een mobieltje niet meer nodig had. 99% Van de Japanse mobielgebruikers is inmiddels overgegaan op mobiele email. Zo belangrijk is email geworden dat de pas zes maanden geleden ingevoerde mogelijkheid tot nummerbehoud bij providerwissel nauwelijks indruk maakt: "En mijn mobiele emailadres dan"? Antwoord: dat verandert helaas. In arren moede blijven gebruikers dus maar trouw aan hun provider.
Is dit Nederland in 2010? Een belangrijke vraag, zowel voor marketers als voor marktreguleerders.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!