[Door Matthijs van der Pol] De rechten van Olympische partners tijdens de spelen gaan veel te ver, heeft de Duitse mededingingsautoriteit beslist na een klacht van de Duitse sportartikelenindustrie. Nederlandse sporters en hun sponsoren moeten zich voorlopig nog gewoon aan de strenge regels houden. Tot ze de zaak zélf aanhangig maken.
Iedere uiting streng verboden
Partijen die geen officiële sponsor zijn dienen zich strikt aan de bepalingen te houden van de door het IOC in het leven geroepen regel 40. Hierin staat precies beschreven welke uitingen, woorden en verwijzingen verboden zijn tijdens de spelen. Rond de Spelen geldt een black-outperiode waarin iedere uiting van niet-officiële partijen streng verboden is.
Dat betekent bijvoorbeeld dat schaatssponsor Lotto-Jumbo geen tweetje mag rondsturen om Kjeld Nuis of Sven Kramer te feliciteren met gouden plak.
Het IOC legt de regel internationaal op als bescherming van grote sponsoren die natuurlijk niet zitten te wachten op allerlei gratis meelifters die misbruik maken van hun dure sponsorinspanningen. Maar hoewel de Coca Cola’s van deze wereld tevreden zijn met de ‘verboden woordenlijst’, wekt de regel bij veel sporters en hun persoonlijke sponsoren juist veel wrevel op.
In Duitsland hebben de regels van het IOC en de Duitse Olympische bond tot een klacht geleid van de Duitse sportartikelenindustrie. Namens de klagers heeft de Duitse mededingingsautoriteit hier, met succes, bezwaar tegen gemaakt.
'IOC ging te ver'
Advocaat Esther van Aalst is partner Mededinging en Marktregulering van Kneppelhout. Ze volgt de zaak op de voet.
Van Aalst: ‘Alleen officiële Olympische sponsoren mogen gebruikmaken van het logo, de naam Olympisch, en termen zoals brons, zilver en goud. Daarmee ging het IOC te ver. Als gevolg van deze zaak zijn de regels voor Duitse atleten en sponsoren versoepeld.’
De crux zit ‘m in het gegeven dat Olympische bonden hun dominante positie op de markt misbruiken. Dat is, zo heeft de Duitse Mededingingsautoriteit met succes betoogt, in strijd met de Europese wetgeving die de vrije concurrentie beschermt. Van Aalst: ‘De bonden mogen niet zulke vergaande beperkingen opleggen wat betreft advertising en het gebruik van social media.’
De gevolgen voor Duitse sporters en hun sponsoren zijn groot, aldus Van Aalst. Voor het noemen van een sponsornaam in -bijvoorbeeld- een felicitatietweet hoeven ze zich in Duitsland niet langer aan de beperkingen van regel 40 te houden.
De verruiming van de regels in Duitsland betekent overigens niet dat de sporters de regel nu volledig kunnen negeren. Het is nog steeds niet toegestaan met de eigen sponsornaam op het trainingspak rond te lopen in Pyeongchang.
Wie zet de eerste stap in Nederland?
Is dat ook goed nieuws voor Nederlandse Olympische sporters die hun band met hun sponsoren via de media willen bevestigen? Van Aalst: ‘Tot een soortgelijke klacht of zaak is geweest, en de ACM zich er ook over heeft uitgelaten, gelden voor Nederlandse atleten en sponsoren de ‘gewone’ strenge regels.’
Deze spelen zal er voor de Nederlandse sporters en hun persoonlijke sponsoren dus weinig veranderen. Maar dat kan bij de eerstvolgende editie van een Olympische Spelen zo maar veranderen, denkt Van Aalst. ‘Nederlandse sponsoren kunnen hier, net als in Duitsland, zelf een zaak van maken. Het is dus een kwestie van: wie zet de eerste stap?’
Foto: ANP OLAF KRAAK
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!