‘Zo jammer dit.’ We horen hem het nog zo zeggen, met een grijns, als er een geintje met hem werd uitgehaald. Maar jammerder dan dit wordt het niet. Op 26 januari is onze fijne, vrolijke, lieve collega MennO Boot overleden.
MennO schreef zijn naam met een hoofdletter O. Als je hem vroeg waarom, legde hij uit dat hij ooit in een vorige functie door iemand een ‘onbenul’ werd genoemd, om vervolgens zo te presteren dat hij diegene in zijn hemd zette. Sindsdien droeg hij de titel ‘O’ met trots. Een lange neus naar wie hem onderschatte.
Wie hem kende, weet dat MennO zo zijn eigenaardigheden had. Zijn kantoor stond vol verkeersborden waarvan niemand wist hoe hij eraan kwam. Dagelijks vond je in de koelkast een bakje verse aardbeien, die met de lunch secuur versneden op zijn volkorenbrood belandden. En zijn onvoorwaardelijke liefde voor de yucca had zijn uitwerking op iedere vrije vierkante meter van het TopGear- en JFK-hoofdkwartier.
Toen hij in augustus 2023 langere tijd afwezig was, werden we allereerst geconditioneerd om de yucca’s volgens MennO’s waterschema bij te houden. Pas daarna kwam de klap: de dokter had geconstateerd dat de pijn in zijn onderrug niets met overbelasting te maken had. Het was mis.
In 2006 kwam MennO bij ons werken. Dat uitte zich in prachtige samenwerkingen en dito advertenties in onze magazines en op onze digitale kanalen, via zijn vele relaties die zijn brede lach graag zagen en zijn persoonlijke benadering op prijs stelden.
Maar wat hij zakelijk voor ons bedrijf betekende, staat in de schaduw van zijn menselijke inbreng. Je kon geen dag bij ons doorbrengen zonder dat MennO er op de een of andere manier zijn stempel op drukte. Met een grap, een anekdote, een actie. Als hij je kantoor kwam binnenlopen met een serieuze kwestie, zag je aan hem dat hij alweer iets had bekokstoofd om er een komische kwinkslag aan te geven. Er was geen dag dat hij ons niet liet lachen, dat hij ons zijn energie niet liet voelen.
MennO reisde graag met zijn vrouw Diny en dochter Denise. Ook zag hij ruim tien jaar geleden het hardlooplicht. Hij gooide zijn levensstijl om, trainde trouw met zijn loopgroep en liep marathons, tot in Berlijn en New York aan toe. In zijn huis prijkt een grote bos medailles aan de muur, voor hem het bewijs dat je alles kunt bereiken wat je wilt.
Voor zover hij dat bewijs nog nodig had. MennO liet zijn ‘O’-trofee elke dag gelden door te laten zien wat er gebeurt als je zo positief, nuchter en rechtdoorzee in het leven staat als hij. Tot aan zijn laatste bericht in de WhatsApp-groep ‘MennO Magazine’, die hij aanmaakte om medische updates te delen met familie, vrienden en collega’s – ‘zijn abonnees’ – wist hij een bemoedigende draai aan zijn situatie te geven. Inclusief een motto voor ons allemaal: MB. Meer Bewegen.
MennO, dank dat je ons meenam op je fantastische run, waarbij de eindstreep veel te vroeg kwam. We gaan je enorm missen en onze liefde en gedachten zijn bij Diny, Denise en andere nabestaanden.
De collega’s van VDS Publishers
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!