Met een pijplijn van 15 kilometer kan de Shell-raffinaderij in Pernis de overtollige CO2 zo onder het huis van de Barendrechters injecteren. Een schone oplossing voor permanente opslag. Goed voor het milieu en zonder gevaar, zegt Shell. Maar daar zijn de Barendrechters allerminst van overtuigd. Experimenteren met deze nieuwe opslag moet volgens hen maar elders gebeuren. Onder de zeebodem. Niet onder een woonwijk in Barendrecht.
Volgens het FD dreigt het project te mislukken. Oorzaak is gebrekkige communicatie van de rijksoverheid, aldus Shell-directeur Peter de Wit in het FD-artikel. VROM had volgens hem eerder duidelijk moeten zijn over de opslag. Over het nationale belang er van. Over de speciale rol die Barendrecht daarin speelt. Dan was de weerstand niet zo groot geweest.
Maar het gaat helemaal niet over het schone landsbelang. Ook niet over de speciale rol van Barendrecht. Het gaat over veiligheid! Daar maken de burgers zich zorgen over. Misschien heeft Shell wel gelijk in dit verhaal, het kent zijn lessen uit het verleden toch wel? Ook bij de Brent Spar vocht het tevergeefs tegen de emoties van mensen. Nu zit het weer in de verdachtenbank, zie ook het omslag van het populair-wetenschappelijke tijdschrift NWT Natuurwetenschap & techniek deze maand, dat een gephotoshopte illustratie van Barendrecht toonde tijdens een ramp met CO2.
Daarbij heeft het ook niet echt geholpen dat een woordvoerder van Shell in Trouw zei: ‘Voor de locatie in Barendrecht is gekozen omdat de afstand tot de raffinaderij kort is, zodat we slechts een pijp hoeven te leggen. Ook is het een goedkope optie.’ Dat geeft te denken. Ook de speciale site www.co2opslagenafvang.nl die Shell naar eigen zeggen vanaf 13 maart heeft over de plannen in Barendrecht biedt geen enkel inzicht in de strategie van Shell. De link is op 31 maart nog zo dood als een pier.
Wie of wat helpt Shell?
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!