Sense of em-URGENCY

Deze leerzame conclusie komt uit een experiment met het verzoek dit niet thuis uit te proberen.

Op groot onheil dat plotseling je pad kruist reageer je in reflex. In een warm bad, ondanks dat het naar een kookpunt gaat, blijf je te lang in de comfort zone.

Te vaak zien we een sluipende maar catastrofale ontwikkeling niet aankomen. Dan volgt de confrontatie. Dankzij de 'inconvenient truth' herkennen we de 'convenient lie' die we niet langer kunnen vasthouden.

We hebben een betere 'sense of emergency' dan 'sense of urgency'. Bij innovatie speelt ons dat parten.

De turbulentie neemt alle fronten toe, ontwikkelingen gaan sneller, klanten en concurrenten reageren heviger en de product lifecycles worden steeds korten. Voordat je er erg in heb zit je in de 'panic mode' en reageer je op elke impuls.

De 'sense of emergency' is helemaal geworteld in ons lymbisch systeem, gedreven door angst om te overleven. Kordaat en heldhaftig optreden geeft een goed gevoel echter 'Hoe reactief kan je worden'?

De 'sense of urgency', wordt gevoed door analyse, geworteld in de cortex, gedreven door de afweging van winnen en verliezen. We kiezen liever voor 'in control' te zijn dan risico's te lopen en daardoor vaak voor stabilisatie en niet voor vernieuwing.

Zonder 'sense of urgency' vallen we als organisatie stil en zal de frustratie groeien als blijkt dat 'in control' een fictie is.

De wereld om ons heen veranderd continue, en de verandering gaat steeds sneller. Alleen mensen kunnen ervoor kiezen om mee te veranderen, en ook om dit niet te doen. Het tempo waarin wij ons kunnen aanpassen aan de steeds grotere turbulentie bepaald de kracht om te overleven.

Voor innovatie moeten we onze 'sense of em-urgency' ontwikkelen. Dat is de combinatie van gedachte, gevoel en gedrag.

We moeten continu observeren van nieuwe kansen en bedreigingen in de omgeving van nu in plaats van analyseren van data van het verleden. Observaties die een waarheid laten zien wat er nu gaande is en ons gevoel raken om vastberaden te zijn er wat aan te doen. Wat ons echt raakt geeft commitment om in actie te komen en het gedrag van ons en anderen te veranderen.

'Sense of em-urgency' gaat over jou. Ga jij er iets aan doen of laat je het aan de anderen over.

Laat je het aan de bazen over die top-down een veranderingplan uitrollen of stuur je de message 'bottom-up'. Met wie ga je in gesprek om jouw observaties nadrukkelijk in beeld te brengen?

Alleen al door dat te doen neem je gedeelde verantwoordelijkheid voor een groepsproces: je brengt verandering in de conversatie. Hoe sneller je het oude los kan laten, hoe eerder het nieuwe aan bod komt.
Daar waar het gevoel geraakt wordt komt ook de passie naar boven. Passie geeft energie en prikkelt anderen mee te doen.

Meedoen vraagt een Simple-Small-Step: investeer een beetje in nieuw gedrag en leer heel veel.

Nieuw gedrag geeft nieuwe ervaringen en dat reduceert onzekerheid. Je kan het makkelijk aanpassen en weer nieuwe ervaringen opdoen en dat geeft zelfvertrouwen. Met intuïtie en experimenteren kan je je eigen data opbouwen wat werkt nu in aanvulling op de analyse van het verleden.
Vele Simple-Small-Steps tezamen van een groep is een grote sprong voorwaarts.

Hoe kan je de Simple-Small-Step uitproberen:

- Verzamel een groep mensen in je bedrijf vanuit verschillende afdelingen.

- Breng een observatie van jou in wat er gaande is in de buitenwereld,

- Laat deelnemers uit de groep reageren wat het voor jullie bedrijf kan betekenen, vanuit verschillende gezichtspunten ( efficiency, effectiviteit, flexibiliteit, creativiteit). Welk inzicht komt er uit het verbinden van die gezichtspunten?

- Laat elke deelnemer zeggen welke stap hij gaat nemen in zijn werkgedrag naar aanleiding van dit inzicht.

- Kom over een maand weer bijeen, en deel de ervaringen. Begint het inzicht al in de conversaties op te duiken?