Rubberen ruggengraat

Natuurlijk had de woordvoerster Ester Bal, mooie naam voor een voetbalvoorlichtster, het hele arsenaal aan voorlichtingstools bij de hand toen de Verenigde Arabische Emiraten weigerde om de Israëlische Vitesse-voetballer Dan Mori een visum te verstrekken. Sport en politiek moet je niet vermengen. Het trainingskamp moest absoluut doorgaan en er lagen afspraken met de Arabieren over een lucratieve reeks wedstrijden. Maar ze gleed uit over de bananenschil die maatschappelijke druk en opinievorming via de Social Media en de publieke opinie heet.

Natuurlijk heeft Vitesse al langer een imagoprobleem. Als een soort burgemeester-in-bezettingstijd moet communicatiechef Esther Bal voortdurend bezig om uit te leggen dat de club geen handelshuis van al of niet maffiose Russen is. Beter dan Telegraafcolumnist Rob Hoogland vandaag in zijn krant is het belabberde imago van de Gelderse club niet neer te zetten.

 “Je wijkt niet voor het grenzeloze antisemitisme van een stel onverbeterlijke haatbaarden, klaar uit. Als je dat wel doet, en je hebt bovendien dankzij de huidige verenigingsstructuur, met een duistere Oostblokmiljonair aan het roer, al een behoorlijk fout imago dan vraag je om de hoon en de verontwaardiging die de Arnhemmers gisteren ten deel vielen.”

Waar Vitesse volledig uit de bocht gierde is de volledig verkeerde taxatie dat met sussende communicatie een rel kon worden voorkomen, precies op een open zenuw in Nederland. Zelfs een dikke 70 jaar na de Tweede Wereldoorlog. Politici en Joodse belangenorganisaties buitelden over elkaar in scherpe veroordelingen en mevrouw Bal en haar Vitesse-collega’s maakten niet de indruk te begrijpen dat het hier niet om een dagelijks voetbalincident ging, maar om het uitsluiten van een Israëlische voetballer in een land waar de club tegen notabene Duitse tegenstanders ging oefenen.

De communicatie bleef vooral gericht op het benadrukken van de noodzaak van het trainingskamp vanwege de winterstop, de contracten met de Arabieren en allerlei andere verplichtingen, terwijl Nederland vooral wilde weten WAAROM de Gelders-Russische club vooral liet zien over een rubberen ruggengraat te beschikken. Het werd alleen gênant toen mevrouw Bal als argument opvoerde dat Dan Mori zelf geen moeite had met de Arabische regels. Op sommige momenten kun je beter je mond houden, dan wordt het echt pijnlijk. We zullen er aan moeten wennen dat bij dit soort gevoelige thema’s standaardantwoorden en op cursus geleerde clichés niet meer volstaan en dat Nederland via de Social Media snel de confrontatie zoekt. Simpele persverklaringen volstaan dan niet meer. Een onsje meer politieke intuïtie wel.

En nog even de door mevrouw Bal opgeroepen vergelijking met de schaatsers die OOK naar Sotsji gaan. Ja, die gaan inderdaad. Maar door druk vanuit de internationale sportwereld en de politici met ruggengraat heeft president Poetin wel een demonstratieverbod toegestaan. De anti-homo-regels verzacht en de Greenpeace-bemanning vrijgelaten.