‘Klantgenoten!’ – De Troonrede van Willem Brethouwer
In deze rede richt ik mij tot u. U hoort immers tot de beroepsgroep die 16,8 miljoen landgenoten tracht te verleiden met uw creatieve contentrijke consumptiebevorderende ideeën, producten en diensten.
Beste vakgenoten, wat hebben wij er eigenlijk van gebakken met z’n allen? Vijf jaar geleden nog maar concurreerden we om prijswinnende campagnes, oeuvre awards, Effies en Esprix. We werkten aan brochures voor financiële producten, huishoudelijke decoraties, nieuwe magazines, nieuwe tv-programma’s, lifestyle experiences, home and garden oplossingen, vakantiebeleving, Nespresso, macchiato’s en frappuccino’s, living colors. We werkten aan onszelf, aan personal branding, we spijkerden onszelf bij in maar liefst één dag. MBAin1day, CRMin1day, oh ja GVBin1day.
Vacatures
Externe communicatie- en mediaspecialist
Vereniging Eigen HuisAccountmanager New Business
SpottaAccountmanager
Spotta
Geuzennamen en kloteklanten
One day only als eendagsvliegmarketing moest nog uitgevonden worden, maar het broeide al in onze hoofden. Op terrassen, met de nieuwe iPhone in de hand, droomden we van een succesvolle toekomst met ruimte voor eigen ondernemerschap. Wij waren voorlopers van ‘het nieuwe werken’. Rainmakers, gamechangers, marktveroveraars waren de geuzennamen die we onszelf meegaven. Klanten waren kloteklanten en opdrachtgevers vonden het nog heel vervelend als klanten belden, in plaats van de website te gebruiken. Diezelfde kloteklanten die de klachtenafdeling aan het werk hielden en alleen maar afleiding waren van waar het echt om ging.
Bruggetjes
Vakgenoten, waren wij niet ‘de grote behoeftenbevredigers’? De marktonderzoekers vonden het woord ‘insight’ uit. Elk insight was opgebouwd uit een situatie, een behoefte en een probleem. Briljant toch zulke bruggetjes. We begonnen ook net te wennen aan het begrip NPS, Net Promotor Score. Het adagium voor wie nog maar één vraag wilde stellen. The ultimate question. Lekker makkelijk, want die lange vragenlijsten achter je computer invullen was toch wel een heel gedoe.
We kregen trendwatchers die iedere dag van zich lieten horen. En zo hielden en houden wij vakgenoten, vooral elkaar bezig. Ja, natuurlijk zijn we in de tussentijd verduurzaamd, vergroend, vergrijsd (een tint of 50). We zijn ook met z’n allen aan het greenwashen gegaan. Want Al Gore inspireerde ons namelijk met zijn eigen Trendrede, 'An inconvenient truth'. We sprongen er met z’n allen op: duurzaamheid als innovatie kans.
Vakgenoten, de stand van het land vraagt om een vraag en antwoord aan onszelf: ‘zijn wij deel van de crisis, of is de crisis deel van ons’?
Laten we zorgen dat we onszelf overbodig maken.
Overwegingen
Een paar overwegingen geef ik u mee: Wat kunt u doen met uw talent om uw buren, uw wijk uw gemeente, provincie of land te helpen? Wat gaat u vanaf vandaag niet meer doen? Wordt het niet tijd voor een preach what you practice, in plaats van een practice what you preach? Is het niet een idee om van een business-to-consumer specialist een business-to-country vakgenoot te worden.
Dan ziet onze opgave voor opdrachtgevers er vast heel anders uit!
Vergeet je mening, vergeet advies, doe iets, maak iets, creëer iets waar mensen iets aan hebben. It’s not the car, it’s the road stupid.
Ter inspiratie de quote zoals uitgesproken voor de slag bij Trafalger in 1805: Now, gentlemen, let’s do something today which the world may talk of hereafter.
Willem Brethouwer is consumententoloog en oprichter van marktonderzoekbureau Marketresponse.
Reacties:
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Word lid