Het ontwerpen en ontwikkelen van een grote industrieel te gebruiken 3D-printer om een levensgrote replica van een Amsterdams grachtenpand met zelf geproduceerd en gerecycled materiaal te maken, is niets minder dan een paradigmaverschuivinng.
Op het industrieterrein in Amsterdam-Noord, onder de inspirerende rook van het Eye Film Museum, is een team van afvalligen bezig met de bouw van een nieuwe stroming binnen de 3D-printwereld, baksteen voor baksteen. De '3D Print Canal House' is een populair wordende spot van innovatie, die zich richt op de groei van 3D-printing van 'miniature naar plus size'. Onze groep creatievelingen van het Amsterdamse design bureau VBAT kreeg een kijkje achter de schermen bij het ontwikkelproces, de bouwtechnieken en de gebruikte machinerie bij de bouw van het 3D geprinte huis.
Zonder mooie praatjes én omzetgerichte investeerders (ze zeggen wel gesteund te worden door zogenoemde 'stille' partners en investeerders) bouwt het team van DUS-architecten aan het 3D Print Canal House en zijn ze blij betrokken te worden bij het project. Elk element van het proces is overwogen, heroverwogen, in twijfel getrokken en opnieuw opgebouwd. Het hele project is ontwikkeld en veranderd met elke opkomende kwestie: 'Is het materiaal niet bestand tegen bepaalde weertypes? Laten we een nieuwe formule ontwikkelen. Plakken de lagen niet genoeg? Waarom proberen we niet om een hoek te printen. Is de dichtheid zwak? Laten we een fibre toevoegen.' Onze gids, Tosja, gaf eerlijk toe niet alle antwoorden paraat te hebben. Ze kan niet voorspellen wat er gaat gebeuren, maar ze kan wel garanderen dat op een bepaald moment, het 3D geprinte huis er staat.
De 3D-printing wereld is in twee kampen te verdelen: het kleine met de hand bewerkte - boetiekjeswerk, die elke vorm van deformiteit omarmt als een productiewonder tegenover de nieuwe industrie, die zoekt naar consistentie en het vertrouwen wat je verwacht van de bouwsector. In ieder geval is één van de grote plezieren van het 3D printen - dat een oneindig 'trial and error'-proces lijkt - dat mislukkingen en fouten kunnen worden herboren als een succes.
Productietechniek van onze eeuw
Het gebrek aan verspilling maakt het 3D printen geliefd, maar het vermogen om functies van bestaande materialen na te bootsen is echt mind-blowing. Waar - met traditionele productieprocessen - elke laag van een huis bestaat uit individuele materialen met unieke functies, zijn 3D geprinte materialen eendrachtig. Wanneer het 3D printen optimaal kan worden gebruikt, zijn de onbegrensde mogelijkheden bijna beangstigend. Een bot bijvoorbeeld, met al zijn multifunctionele gedeelten, sponsachtige binnenkant en harde buitenkant met alle vezels en gewrichten, kan straks worden geproduceerd in een 3D printer.
Kortom, met de eindeloze mogelijkheden, het gebrek aan verspilling én het pionierende besef van zijn early adopters, lijkt het 3D printen de productietechniek van onze eeuw. Het kan de betekenis van creatie wezenlijk veranderen en de koers van industrieel design, bouw en onze samenleving herdefiniëren. Het was een meer dan inspirerende ervaring, om aanwezig te zijn bij de bruisende praktijken van de avant-garde van design.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!