Charles Huijskens woordvoerder DSB

En zo troffen wij vanochtend in het ochtendblad ineens Charles Huijskens aan als
woordvoerder van de geplaagde DSB-topman Dirk Scheringa. Het zal iedereen vast al opgevallen zijn dat de voormalige politiewoordvoerder Klaas Wilting bij DSB al in de coulissen verdwenen leek. Zijn bonte stropdassen en steeds geagiteerde toon zijn vervangen door de fluwelen aanpak van Huijskens die Scheringa deze week weer als boegbeeld van een onderneming-in-nood in de schijnwerpers zette. Moest het imago van DSB van de curatoren worden opgepoetst in verband met een mogelijke verkoop?

Puur gericht op de communicatie heeft DSB deze week aanzienlijk beter geopereerd dan de weken daarvoor. Dirk Scheringa bleef te lang leunen op zijn loyale rechterhand Klaas Wilting, die operationeel met persberichten en verklaringen zichtbaar was, maar niet de indruk wekte dat hij strategisch de frontale aanval van Pieter Lakeman, Wim Kok en Nout Wellink zeer onder controle had. Ik heb al eerder geschreven dat Scheringa in de eerste cruciale week na de aanval van Pieter Lakeman meteen zelf in de frontlinie had moeten gaan staan. Wegduiken in het donker na een persconferentie en wisselende woordvoerders (Wilting,Linschoten,Van Goor) en boodschappen is niet bepaald handig.

Het is de Dirk Scheringa Bank en als de bank onder vuur komt, dan hoort de baas en boegbeeld het woord te voeren. Er is verder genoeg geanalyseerd over de onduidelijkheid over hele en halve fouten in producten en toezeggingen, maar ook hier is/was eenduidige communicatie cruciaal. Dat heeft Scheringa in eerste instantie zwaar onderschat, omdat hij bleef leunen op trouwe dienaren als Klaas Wilting. Ik heb al eerder gesteld dat Scheringa al in die fase een kritische counterpart had moeten binnenhalen voor de strategische communicatie. Zeker, omdat door het lekken van de rampzalige situatie bij DSB naar de Volkskrant er maandagochtend een enorm probleem ontstaan was voor DSB. Even speculeren: waarom hebben Scheringa en zijn strategen niet meteen na het voor hen gunstige vonnis maandagnacht een brede “debunk” opgezet? Waarom is er vanuit Wognum niet alert gereageerd op de in mijn ogen strategische lekkage richting De Volkskrant?

Enfin, met de rug tegen de muur wisselde Scheringa van strategie. Zeer zichtbaar trok hij door het land en mobiliseerde publiek en media dagelijks op zijn kernboodschap: er is een vuil spel met ons gespeeld, de andere banken waren minstens zo fout en Bos en Wellink willen van ons af. Honderden personeelsleden inclusief de OR predikten dagelijks voor iedere microfoon en camera het evangelie van de grote baas en versterkten met hun menselijke verhalen de strategie van Scheringa. Charles Huijskens was inmiddels door de twee curatoren bij de DSB-zaak betrokken. Daarmee werd de communicatie van DSB strakker en strategischer. Op ieder moment van de dag wist Scheringa ook het woud van microfoons te vinden met heldere quotes en zelfs Wouter Bos stipte gisteravond in Pauw en Witteman het charisma en de vechtlust van de bancaire ondernemer uit West Friesland aan. Het beeld is aan het kantelen. Nederland houdt van underdogs en Scheringa gaat van grote verliezer richting heldenstatus, althans voor miljoenen mediaconsumenten. Nederland volgt op de voet de “struggle for life” van de selfmade zakenman. Het beeld is fors gekanteld, de hand van Charles Huijskens?