Het einde van de platenzaak

Binnenkort gaat Amsterdam twee bekende platenzaken verliezen: Boudisque na bijna 40 jaar en Gregory Music & More na 63 jaar.

~Will you still need me, will you still feed me, when I'm sixty four (1)

Is dat erg? Zal ik het maar eerlijk zeggen? Nee, dat is niet erg! En ik zal uitleggen waarom niet.

Hypocriete consumenten
Vanuit het perspectief van de consument bekeken is het niet erg. Natuurlijk, het straatbeeld verandert zonder Boudisque en Gregory (en met steeds minder kaaswinkeltjes en groenteboeren-om-de-hoek). Toen ik eind jaren 80 ging studeren in Amsterdam kwam ik voor het eerst bij zaken als Boudisque en De Slegte. Een mooie herinnering. Maar eerlijk is eerlijk, ik kwam er al jaren eigenlijk niet meer. En velen met mij.

~They say two thousand zero zero ? party over ? oops (2)

In de Volkskrant van 8 februari staat in een stuk over de Boudisque: "Sinds de sluiting eind vorige week bekend werd, heeft Boudisque geen last meer van een gebrek aan aanloop. Rusche (de winkelchef, PB): 'De hele dag komen er oude klanten langs die zeggen dat ze het zo erg vinden, en hoe het toch heeft kunnen gebeuren dat de winkel verdwijnt waar ze in hun jeugd zoveel tijd hebben doorgebracht." Als dat niet hypocriet is.

We webwinkelen wat af en pakken af en toe een impuls-CD'tje mee bij de supermarkt. Makkelijk en goedkoop. Precies wat we willen. Dus laten we dan niet sentimenteel worden als de gevolgen daarvan duidelijk worden.

~Ik was een kind hoe kon ik weten dat dit ooit voorbij zou gaan. (3)

Gebrek aan visie
En vanuit het perspectief van die arme ondernemers dan? Met ziel en zaligheid jarenlang hard gewerkt en dan moeten ze het veld ruimen. Ja, persoonlijke drama's natuurlijk, maar laten we wel zijn: KPN knikkert er straks in een keer weer duizenden mensen uit. Ook persoonlijke drama's, maar met een verschil: de ondernemers hadden er misschien zelf wat aan kunnen doen.

Ik las laatst over de ingewikkelde organisatie en belangenverstrengeling binnen het De Slegte concern. Daardoor kan het bedrijf niet reageren op de veranderingen. En om bij het platenzaak-voorbeeld te blijven, ook bij Boudisque lijkt de bedrijfsvoering niet helemaal visionair te zijn geweest. In het Volkskrant-artikel staan daar wel wat aanwijzingen voor:

1.Een paar maanden geleden moest onderhandeld worden over een nieuw contract met de verhuurder van het pand (het Victoria Hotel). En guess what: er moet voor de A-locatie de prijs betaald worden van een A-locatie.

2. "Richard van der Veen, sinds 1998 eigenaar van de winkel: 'In de eerste vijf jaar zag ik de omzet nog verdubbelen; 2005 was stabiel, alleen 2006 liet een lichte terugval zien. Maar vorig jaar gingen we ineens hard onderuit.'" Ineens hard onderuit? Zou je dat niet hebben moeten zien aankomen als je ondernemer bent in de veranderende muziekwereld?

Ik ken de ins en outs niet. En vanaf de zijlijn is het makkelijk oordelen. Maar het lijkt er een beetje op alsof de tegenvallers niet te voorspellen zouden zijn geweest. En dat lijkt me sterk.

~Ch-ch-ch-ch-changes, turn and face the strange, ch-ch-changes(4).

Schuldgevoel
Ik ben zelf ook een hypocriete consument, ik geef het toe. Maar ik doe mijn best daar mee om te gaan. Voor de komende maanden heb ik bijvoorbeeld concert kaartjes voor het Concertgebouw (Bach), de ArenA (Springsteen) en het Westerpark (Radiohead). Ik breng honderden euro's terug naar de muziek. En zo koop ik mijn schuldgevoel weer af.

En door dit stukje te schrijven heb ik net ontdekt dat Boudisque dus gewoon een webwinkel heeft. Ik heb zojuist vier cd's besteld op Boudisque.nl.

~Ja, was gezellig, was lekker, ja dag. (5)

(Muziek)noten:
(1) The Beatles ? When I'm sixty four
(2) Prince - 1999
(3) Wim Sonneveld ? Het Dorp
(4) David Bowie ? Changes
(5) Maarten van Roozendaal - Maaltijd

Zie ook dit filmpje over Boudisque