Mailen? Computer says no…

‘Yammer bevorderen? Verbied e-mail!’, dat was de titel van de blog van Huib Koeleman over twee strategieën om Yammer in te voeren. Hierbij haalde hij mijn ‘kill-the-alternative’ methode als alternatieve strategie aan. Voor velen een verrassende optie, zeker wanneer geuit door een communicatieadviseur.

Daarom licht ik graag in een eigen blog de belangrijkste redenen toe waarom in mijn beleving een olievlekstrategie bij het invoeren veelal zal falen.

1. Onbekend maakt onbemind

Allereerst omdat gebruikers een ander systeem moeten aanleren en dat hen dit moeite kost. Er is dus verlies op individueel niveau (gemak van je weg weten) op de korte termijn. Terwijl de winst van Yammer meer collectief van aard is en op de langere termijn zichtbaar wordt. Zelden een succesformule voor spontane verandering. Onder werkdruk blijven veel gebruikers kiezen voor het sturen van de vertrouwde e-mail, wanneer ook beschikbaar. De mens is en blijft een gewoontedier.

2. De weg van de minste weestand wint

Naast gewoontedier zijn we bovenal gemakzuchtig, de tweede reden. Dat betekent dat gebruikers naast de bekende, ook het liefst de makkelijkste weg kiezen. De keuze dus overlaten aan de gemakzuchtige zender betekent dat deze in veel gevallen nog steeds zal mailen, want dat voelt onder werkdruk makkelijker (bekend) dan het nieuwe Yammer (onbekend).

3. Schaken op 2 borden is hinderlijk

Dan komt misschien wel de belangrijkste reden van falen: werken in 2 parallelle communicatiesystemen werkt hinderlijk. Het is niet efficiënt als groep, onduidelijk voor individuen en dus niet prettig werken. Voor niemand. De conclusie wordt dan al snel dat het nieuwe (in dit geval Yammer) niet goed werkt en we beter bij het oude kunnen blijven. Kortom, pilot snel afsluiten en weer veilig doen wat we deden, lekker mailen.

Mijn visie: kill the alternative

Daarom is de olievlekstrategie in mijn beleving niet de manier om Yammer in te voeren als nieuwe standaard. Nee, de beste manier om nieuwe wegen te laten werken is oude ingesleten wegen simpelweg af te sluiten. Tussen waar de deur zich sluit en de nieuwe zich opent,  slijt vanzelf de nieuwe weg. Voorwaarde is dat de norm top-down wordt doorgevoerd en het alternatief verdwijnt. Een aanpak zonder kans op het beruchte ‘hand-in-pocket’-fenomeen, heimelijk muiten is simpelweg geen optie. Evolutie komt immers het vaakst voort uit noodzaak: do or die.

Voor een mooi voorbeeld uit de praktijk, zie het verhaal van ATOS.