De sprekende dode dingen commercial

door Frank Pels

Ik zag er laatst weer eentje langs komen. Een sprekende dode dingen commercial. Van Sun. In de vaatwasmachine slaan bordjes, ovenschalen,  juskommetjes, koekenpannen en bestek met elkaar aan ‘t lullen. Zelfs de vaatwasmachine vond het nodig ook z’n stem te laten horen.

Ik heb daar niets op tegen. Filmpjes met pratende en bewegende dode dingen is een jeugdzonde die iedere creatief begaan moet hebben. Die creatief die dan denkt dat hij een volstrekt uniek idee te pakken heeft.

Maar waar ik me dan wel aan erger bij die pratende dode dingen is de desinteresse en de nonchalance als het gaat om het toedichten van de juiste stem. Bordjes, afwasmachines, ovenschalen die gemakshalve met van die lullige Disney-stemmetjes spreken.

Sodemieter toch op jongens. Elke boerenlul weet dat ovenschalen praten als een vijfenzestigjarige Rotterdamse marktkoopvrouw uit Crooswijk … ken die inbeciele krotekokert mijn nie effe afzwabbere vantevore…

En een heel klein beetje oppervlakkige research leert al gauw dat kleine witte bordjes overal ter wereld praten als fanatieke voetbalsupporters (nog net geen hooligans) …Hi Ha Louis Van Gaal… Vieze Vette Ovenschaal…. You Never Wash Alone… 

En een nachtje doorbrengen bij de MediaMarkt (die zwakzinnige acteur die elk apparaat bevingert en tweedehands maakt, slaapt daar toch niet echt, die staat  alleen maar op de filmset), leert ons dat afwasmachines tot in de kleine uurtjes alle andere apparaten uit hun slaap houden omdat ze net zo luidruchtig zijn als ome Theo van moeders kant die altijd zo hard om z’n eigen flauwe grappen lacht….zegt de laptop tegen het broodrooster: ik sla altijd HIHI helemaal dicht in gezelschap… zegt die broodrooster HIHIHI en nou komt ie… ik niet ik gooi alles er meteen uit WAAHAHAWAFF..! 

Ieder kind en elke copywriter weten natuurlijk dat alle thee en koffiekopjes praten als Vincent van Gogh. Ja, precies vanwege hun ene oortje. EN ALS JE DAT DAN ZO GOED WEET SMART GUY, WAAROM GEBRUIK JE DAT DAN NIET!  

door Frank Pels

En kom nou niet aan met de lulsmoes dat wij toch niet kunnen weten hoe Van Gogh sprak.  Wetenschappers zijn na jarenlang z’n lippen bestudeerd te hebben tot de conclusie gekomen dat hij vrij onverstaanbaar tamelijk grove taal heeft gemompeld ...godver grumbelgrumbelgrumbel koelere kanker zon grumbelgrumbel kut cipres grumbelgrumbel tyfus kraaien grumbelgrumbelgrumbel klote korenveld grumbelgrumbel jezus christus nou is dat kolere geel ook nog op grumbel grumbel….

Er is wat af geouwehoerd door dode dingen in deze en vorige eeuw. Al dan niet met oogjes armpjes en/of beentjes. Gezongen. Gedanst. Gesprongen Gemarcheerd. Geschoven,  Geschuifeld.  Pratende gehaktballen. Sudderende karbonaadjes. Kaasblokjes in optocht. Mompelende kunststof neuzen, Klagende enge cellofaan magen. Rennende dennenbomen. Zingende pollepels. Rood fruit, dat zich à la Patty Brard joelend te pletter duikt in een jampot. Nootjes, granen en rozijnen die zich fluitend laten persen tot een oergezonde reep. Verliefde pakjes toast die toenadering tot elkaar zoeken. De hopelijk niet dode vingers met Geer en Geer erop.  En dan hebben we ook nog het lijntje met wasgoed dat vrolijk in de zon wapperend in koor met kinderlijke stemmetjes een liedje zingt. Een grote witte onderbroek heeft geen kinderstem! Begrepen!? 

Nou kan je de jonge creatief ook weer niet alles aanrekenen. Opmerkingen van klanten als..zo praat een gehaktbal niet…onze dennenboompjes lopen niet voorover gebogen…een koffiekopje dat mijn koekje vasthoudt heeft vijf vingers en niet vier…ik vind die stem van onze messen een beetje aan de scherpe kant… dragen ook niet bij om de dode dingen misère te verbeteren.

Want misère is het en blijft het. Sinds 1966. Alle hier genoemde voorbeelden heb ik uit m’n herinnering moeten halen. Bij mijn weten heeft zo’n dood-dingen-spotje nooit een Lamp gewonnen. Dus aan de annuals had ik niets. En een Effie winnen was er al helemaal niet bij.

Dit soort commercials werken niet. Ze zijn nooit echt leuk. Zelfs niet met de juiste stemmen. En ze verbeteren zelden een imago of verhogen een omzet

Ja,wat wil je? Als je al niet gelooft dat een aardbei kan praten, waarom zou je dan wel geloven wat ie zegt.

Deze blog van oud-reclameman Frank Pels komt van zijn site Opportunisten.nl