Mededogende managers maken werk onsterfelijk

Reïncarnatie. Als je tijdens je leven goed karma verwerft, verkrijg je vanzelf een goede wedergeboorte. Hoe meer karma, hoe groter de karmic jackpot. En de uiteindelijke hoofdprijs heet Verlichting. Je kunt reïncarnatie daarmee beschouwen als de boeddhistische zin van de levens, in plaats van de zin van het leven. Het is één van de belangrijkste beginselen in het boeddhisme; sterker, voor velen vormt dit reïncarnatieprincipe de kern. Ik benadruk voor vélen, want een kleine groep gelooft niet in deze strikte interpretatie van het begrip reïncarnatie. Waaronder ikzelf.

Boeddhistisch atheïsme wordt dit genoemd. De belangrijkste woordvoerder is de seculiere boeddhistische leraar Stephen Batchelor. Batchelor vindt dat de wijsheid die de Boeddha met het reïncarnatiebeginsel voor ogen had niet perse gaat over wedergeboorte maar over karma. Anders gezegd: je moet volgens Batchelor niet de nadruk leggen op het doel, maar het middel. Op de website www.buddhistgeeks.com verwoordt Batchelor het heel toegankelijk in een interview: “I think we can simply recognize that everything we do in this life will have consequences both now and after we are no longer here... I find it quite unproblematic to state that when I die, the effect of my actions will continue in the world.... I have no difficulty with the idea that after death my actions will continue to bear fruit...”

In dit citaat zegt Batchelor kort samengevat dat het niet zozeer draait om wedergeboorte, maar om voortleven. Concreet: de mens sterft, maar zijn/haar deugdzame daden leven voort. Bijvoorbeeld: Moeder Theresa is dood, maar haar deugden voor de mensheid die zij tijdens haar leven heeft gemanifesteerd, leven tot in lengte van dagen voort. Hetgeen Moeder Theresa feitelijk gezien onsterfelijk maakt. Je hoeft dus niet te geloven in een fysieke of spirituele wedergeboorte om de zin van morele verantwoordelijkheid en constructief handelen te begrijpen en daarnaar te handelen. En daarmee is reïncarnatie opeens iets waar gewone marketers, managers of ondernemers wel degelijk wat mee kunnen. Ook zij hebben immers een verantwoordelijkheid die verder gaat dan hun eigen professionele leven. Toch nemen zij die veelal niet en dat is doodzonde. Of eigenlijk een dood zonde. Want het bedrijfsleven zou er totaal anders uitzien als managers zich niet louter meer richten op de waan van de dag, maar op wat zij denken na te laten voor volgende generaties. En dan heb ik het niet over korte termijn versus lange termijn; nee dan heb ik het over deze termijn versus de volgende termijn. Over werken aan onsterfelijkheid en vereeuwiging. Over het werken aan eeuwigheidswaarde

Stel je eens voor, en daar hoef je allesbehalve een boeddhist voor te zijn: hoe zou het bedrijfsleven er uit zien als marketeers, managers of ondernemers elke dag van hun werkzame leven bezig waren met het werken aan onsterfelijkheid, aan het opbouwen van goed karma voor de dag dat ze niet meer werkzaam zullen zijn? Ik weet heel zeker dat ons bedrijfsleven er heel anders uit zou zien. Dus confronteer jezelf met je eigen oneindigheid, focus je op de volgende termijn, werk aan je onsterfelijkheid en beantwoord de volgende gewetensvragen:

- wat wil ik nalaten?
- wat wil ik doorgeven?
- hoe wil ik voortbestaan?
- waarmee word ik onsterfelijk?