Na de eerste twee verslagen vandaag de derde. Microsoft Digital Day in Londen gaf vorige week een aardig beeld van de ontwikkelingen op interactief gebied die staan te gebeuren.
Ik vond zelf de sessie met de 'digitale man' van de Guardian erg boeiend.
Het gaf een oprecht beeld van de spagaat van de traditionele dagbladuitgever.
Simon Waldman (foto beneden), director of digital strategy and development Guardian Media Group, heeft al tal van prijzen gekregen voor zijn interactieve inspanningen, met name voor de krant The Guardian.
Een dagblad dat al enige tijd de interactieve dans leidt in de UK. Althans als het op de dagblad-arena aankomt.
Hij zegt: 'Ik stel altijd dat een media-organisatie uit drie poten bestaat: het merk, het talent en de distributie. Die laatste poot bestond er lange tijd uit dat je nieuws op papier verkocht. Dat zorgde er ook voor dat er hoge barrières waren voor nieuwkomers, want niet iedereen kan dat opzetten en betalen. Die poot ligt dus nu erg onder vuur.'
De site van the Guardian trekt nu vier keer zo veel mensen als er lezers van de krant zijn. Hij vertelde hoe een experiment met een podcast van een show van de Engelse komiek Ricky Gervais zijn ogen opende.
Waldman: 'We verwachtten 50.000 downloads, maar het werden er 4 miljoen. Intern kwamen er wel meteen vragen: Is this the Guardian? Ja, ik denk het wel. We willen the world's leading liberal voice zijn. En elke stukje content is een stukje merkcommunicatie. We stellen wel eisen. Zo moet de content van hoge kwaliteit zijn, onderscheidend en makkelijk te vinden. Met hoge kwaliteit bedoel ik toch vooral berichtgeving van eigen mensen.'
Internet wordt alleen wel gedreven door mensen van buiten de eigen organisatie. De lezers willen zelf creëren en communiceren. En ze willen hun eigen media controleren. Waldman: 'En ze willen het establishment uitdagen. En dat zullen ze ook doen of wij dat nu toestaan of niet. Dus we kunnen beter bij ze aanhaken.'
De krant wordt nu ook meer dan voorheen gevuld met lezersbijdragen. Zo is er op de site de rubriek Other Lives. Daarin schrijven gewone lezers over iemand uit hun omgeving die gestorven is en die iets bijzonders gedaan heeft. Het zijn vaak gewone mensen met bijzondere levens. En die the Guardian gelezen hebben. In de krant komen de mooiste weer terug.
Er is een rubriek op de site Comment is Free, waar iedereen zijn commentaren kwijt kan of kan reageren op meningen. Het zorgt voor de meningsvorming van de krant.
In het katern Been There berichten lezers over hun bezoek aan steden en landen. Ze geven tips en verwijzingen. User generated content in optima forma. De site verzamelt ze en de krant publiceert de hoogtepunten. Waldman: 'Het wordt een reis-community en die hadden we nog niet.'
Drie jaar geleden verdwenen alle contactadvertenties uit de kranten. Nu heeft de krant zijn eigen dating-site Soul Mates. Waldman: 'We want to bring these light minded souls together.'
De krant organiseert fotowedstrijden, waarbij de lezers hun digitale foto's inzenden. Een jury kiest de beste en die komen weer in de krant. En ze worden geëxposeerd. Etc. etc.
'Onze wereld is aan het veranderen', zegt Waldman. 'We gaan van audience naar community. Van tekst en foto's naar alle mogelijke media. Van een geredigeerd pakketje naar gefagmenteerde stukjes informatie. Van een keer per dag naar 24/7. Van één prijs voor de hele krant naar gratis toegang. Van creator & editor naar host & aggregator'.
Hij liet een filmpje zien van de politieke redacteur van de krant die de vrouwen van de Labour-partijleiders tijdens een congres liet zien. Hij had het wellicht in tekst kunnen vangen, maar de wijze waarop de dames stuurs voor zich uit zaten te kijken, terwijl Cherry Blair uit haar dak ging en uit volle borst zat mee te zingen, was bijna hilarisch. Waldman: 'De redactie ziet dit ook en ook al vergt het wat oefening, ze kunnen het wel.'
De media-organisatie van de toekomst bestaat volgens Waldman nog steeds uit drie poten: het merk, het talent én de community. En die laatste kun je op tal van manieren, via verschillende platformen bereiken.
Waldman: 'Vergis je niet. Dat nieuwe publiek bestaat nog steeds voor 90 procent uit kijkers. Slechts 1 procent wil echt aan co-creatie doen. En 9 procent wil af en toe meedoen.'
Op de vraag hoe lang de papieren krant nog zal bestaan, zegt Waldman: 'Print is nog steeds het hart van deze organisatie. Daar verdienen we ons geld mee. Veel mensen vinden print ook nog steeds bevredigend. Het is ook makkelijk in het gebruik. Maar alleen nog maar schrijven kunnen we niet meer.'
Hij zegt ook: 'De concurrentie komt ook overal vandaan nu. De rest van de kranten sliep lange tijd, maar nu niet meer. De uitdagingen zijn ook overal hetzelfde. Ik denk dat het uiteindelijk toch draait om leiderschap én verbeeldingskracht. En ja?..we bidden ook heel veel?.'
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!