De kinderschoenen van sociale media

Door: Wim Ubachs

Om een blik in de toekomst te kunnen werpen, kan het leerzaam zijn om naar een andere belangrijke ontwikkeling in het verleden te kijken, naar die van de auto bijvoorbeeld. 

De auto stamt uit eind 19e eeuw. De auto was voor alles een gemotoriseerde koets en leek in het begin ook op een koets, maar dan zonder paard. De eerste autobezitters waren mensen met geld. Zij hadden de auto als een trendy hebbeding aangeschaft. De koets werd daarmee niet de stal uitgedaan. Nee, de koets kreeg daar gezelschap van de auto. De auto kwam er echter alleen uit bij mooi weer. Dat kon ook niet anders, want de allereerste auto’s hadden geen dak. De auto werd dus in het begin niet gezien als een praktisch vervoermiddel, maar als een speeltje waarmee je gezellig een stukje ging rijden als het zonnetje scheen. Gewoon omdat het kon.

Het duurde ruim 20 jaar voordat Henry Ford met de productie van zijn T-Ford de auto tot een voor de massa bereikbaar vervoermiddel maakte. Vanaf die tijd ontwikkelde de auto zich tot wat ie tot op de dag van vandaag is: een nuttig vervoer- en transportmiddel waarmee doelbewust van A naar B wordt gereden en terug. Nog maar zelden gaan we nu een eindje doelloos rondrijden. En de enkeling die dat wel doet, doet dat, heel opmerkelijk, vaak in een open oldtimer.

Wanneer je de ontwikkeling van de auto projecteert op die van sociale media, dan kun je niet anders concluderen dan dat sociale media zich nog in de allereerste fase bevinden. Ondanks het feit dat er vanaf het begin massaal gebruik van wordt gemaakt. Want hoe nuttig zijn sociale media nu? Wat doen we eigenlijk op Facebook? Niet veel meer dan zwaaien naar elkaar. Gewoon omdat het kan, net zoals in de begindagen van de auto. En hetzelfde geldt voor Twitter, maar dan in 140 tekens. En op LinkedIn zwaaien we weliswaar niet, maar doen we iets vergelijkbaars: we schudden elkaar de hand en linken met elkaar. Gewoon omdat het kan.

We zijn zo gefascineerd door het nieuwe dat we nuttig gebruik nog even uitstellen. Echte doelmatigheid is er nog niet. En het is de vraag of die doelmatigheid straks wel van de huidige sociale media komt of van nieuwe aanbieders die direct met relevante, nuttige proposities op de proppen komen. Het zal me niets verbazen. Facebook is per slot van rekening van oorsprong een smoelenboek. Daarna is het in een voortdurende verbouwing terechtgekomen. Hoeveel rek zit daar nog in? De eerste vermoeidheidsverschijnselen zijn al zichtbaar.

Sociale media. We hebben er aan geroken, we vinden het wel wat en we krijgen steeds meer idee van hoe we het zouden willen hebben. Daarmee zijn er kansen te over voor nieuwe aanbieders. Zeker voor hen die zien dat je in plaats van privacy te schenden je ook privacy kunt garanderen. Tegen betaling ja, maar die kant zal het toch opgaan nu we elke dag beter begrijpen dat gratis niet bestaat. Dus over een tijdje zwaaien we misschien op Facebook niet meer naar elkaar, maar naar Facebook zelf, ter afscheid.

Wim Ubachs is Creative & Strategy Director bij Het ei van Ubachs en Strategy & Creative Director bij Creapitch