[Gastcolumn Hester Heringa]
Communiceren is als opvoeden. Je doet je stinkende best. Je probeert het zo goed mogelijk te doen. Je leest er van alles over. En toch... achteraf blijkt het nooit goed genoeg te zijn geweest.
Als jonge ouder begin je vol goede moed en met, toch wel, enige arrogantie. Jij gaat het anders doen. Meestal vooral op die punten waar jouw ouders het ooit ‘verkeerd’ hebben gedaan. Zo begin je ook vaak aan communicatie binnen een organisatie. Je kent de theorie en hebt ook nog wat ervaring. Een garantie voor succes.
Slaan, vernederen
Zowel bij opvoeden als bij communiceren zijn er wel wat zaken die absoluut fout zijn. Denk aan slaan, opzettelijk informatie achterhouden (met uitzondering van enige informatie in de decembermaand), vernederen, etc.
Het is dan ook niet zo moeilijk om te bepalen wat absoluut níet goed is. Het is daarentegen ongelooflijk moeilijk om te bepalen wat wél goed is. Je kunt ‘textbook perfect’ opvoeden en toch juist met die opvoeding realiseren dat je kinderen later in therapie moeten. Je kunt met de beste bedoeling een goed afgestemde boodschap uitsturen en toch niet voorzien hebben en/of voorkomen dat er enorme onrust ontstaat.
Jongleren
Je weet nooit hoe jouw boodschap of opvoeding door de ander wordt ontvangen. Communiceren is jongleren met woorden, persoonlijkheden, karakters, relaties, onderlinge verhoudingen, historie, timing en emoties. Net als opvoeden dus eigenlijk.
Communiceren is dan ook een ondankbare taak. Er valt altijd wat op af te dingen. Maar, wees getroost, het is ook zo: doe je het niet opzettelijk en objectief fout en handel je met goede intenties, dan doe je het niet in ieder geval niet verkeerd.
Blauw
En, weet ook, communicatie is ook een gemakkelijke excuus-truus: ‘Ik snap echt wel dat het gezegd moet worden, maar moet dat dan op zó’n manier?!’ Of: ‘Als je de boodschap zo brengt dan heb je echt totaal geen begrip voor de meer ‘blauwe’ collega’s.’ En soms is zo’n excuus terecht. Zo zijn er mensen die vanwege hun opvoeding vastlopen in het leven. En er zijn mensen die juist vanwege hun opvoeding het maken in het leven.
Dus: je doet het nooit goed, maar dat is niet verkeerd.
Hester Heringa is veranderkundige. Zij geeft organisatieadvies en trainingen en is auteur van de boeken ‘Bij welke reorganisatie werk jij?’ (samen met Jaap Peters) en ‘Hoe fit is je organisatie?’
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!