1. De aandeelhoudersfee van 15-20% over de investering vervalt. Naar verluidt investeerde Egeria 70 miljoen in NRC. Zo’n investeerder wil daarop zeker 10 tot 15 miljoen rendement per jaar. Dat spoort met de vraagprijs van 100 miljoen plus de winstuitkeringen en overnamefees die al zijn uitgekeerd. Een andere investeerder zal hetzelfde vragen als vergoeding voor het ondernemersrisico. Anders gezegd, zonder investeerder kan NRC met een omzet van 105 tot 110 miljoen euro, in plaats van de huidige 120 miljoen, dezelfde winst maken als nu. De winst is ongeveer 5 miljoen euro. Het break-evenpunt ligt derhalve op iets meer dan 100 miljoen euro.
2. Dan hou ik ook rekening met het restaurant van NRC dat beduidend meer kosten maakt dan omzet. Het verlies is ruim 1 miljoen.
3. Realistisch geschat komt nu zo’n 70% van de omzet van lezers. Per jaar betalen de abonnees gezamenlijk 85 miljoen aan lezersomzet. De overige 35 miljoen komt van adverteerders. NRC zou dus zonder aandeelhoudersfee break-even draaien bij de huidige lezersomzet en 15 miljoen advertentieomzet.
4. Het maken en drukken van de krant kost 45 miljoen, dat kan ruimschoots gefinancierd met de lezersomzet, al zijn marketing-, huisvestings- en andere bedrijfskosten natuurlijk ook noodzakelijk. De marketingstrategie van NRC is met de mislukte aanval op de Volkskrant wel aan ernstige herziening toe.
5. Los van de rekensom wil de redactie en de hoofdredactie ook graag lezers als aandeelhouder. Motivatie en geloof in het perspectief is ongekend belangrijk voor het slagen van dit plan. Dat is toch wat anders dan nu dat je moet opzouten als je een te gepeperde mening hebt. Zoals Geert Mak vorig jaar berichtte.
6. En dan het allerbelangrijkste: de lezers die toch al 85 miljoen per jaar in de pot storten, krijgen ook wat te zeggen over de koers van de krant. En een massa betrokken, trouwe lezers is altijd interessant voor adverteerders. In print en digitaal.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!