Vindt Beme de nieuwe vorm van delen uit?

Afgelopen 17 juli werd de app Beme gelanceerd. Via een uitgekiende introductiecampagne zorgt maker Casey Neistat voor flink wat buzz rond zijn nieuwe app. Ik wist ook unlock-code te bemachtigen en probeer de app nu een kleine week. Waarom is de app zo’n hype en is dat terecht?

Casey Neistat is een videomaker uit New York die ruim een jaar geleden met de ontwikkeling van de Beme app begon. Samen met de voormalig technische man van Tumblr Matt Hackett bouwde hij met een klein team de eerste versie van de app. Neistat is bekend geworden door zijn persoonlijke en gepassioneerde video’s die snel viral gingen. Over het gebrek aan respect voor fietspaden in New York of hoe Snapchat online video verandert. Als geen ander weet Neistat gebruik te maken van Instagram, Twitter, Youtube, en Snapchat. Hij is een van de krachtigste verhalenvetellers.

Met Beme wil hij naar eigen zeggen de authenticiteit in het delen van levensmomenten weer terugbrengen. Met de app maak je filmpjes van 4 seconden zonder te zien wat je opneemt en zonder de mogelijkheid om het opgenomen materiaal te beoordelen of aan te passen. De app reageert op de proximity sensor die ervoor zorgt dat het scherm uitgaat als je belt met je telefoon. In onderstaande video legt Neistat het uit.

De app is een ultieme vorm van de trend naar vluchtige media. Ik schreef er eerder over op deze blog. Snapchat was een van de eerste waarmee berichten werden gestuurd die nooit worden opgeslagen of kunnen worden teruggekeken. Later voegde Snapchat de ‘stories’ functionaliteit toe waarbij 24 uur lang kan worden teruggekeken voor het verdwijnt. Het zorgt voor een speciale manier van het delen van je leven van de dag. Laagdremelig en direct. 
Meerkat en Periscope horen ook in deze trend. Meerkat is puur live en direct delen van wat je doet, en Periscope biedt ook de mogelijkheid tot 24 uur terugkijken. Het materiaal zelf wordt niet standaard bewaard.

Beme lijkt er tussenin te zitten. De korte directe videos lijken op Snapchat stories, maar daar is het ook nog mogelijk het opgenomen materiaal te bekijken, beoordelen en te verrijken met tekeningen en tekst. Beme wil dat juist niet doen waardoor het nog dichter bij de realiteit blijft. De enige regie die je kunt uitvoeren is het wel of niet delen van het moment.

Beme lijkt voor mij het meest op Taptalk. Deze app kent hetzelfde principe dat je hetgeen je deelt (foto of video) niet ziet voor je het stuurt. Wel kun je een tekst toevoegen, maar dat moet je van te voren bedenken. Taptalk leent zich daardoor erg goed meer voor het achteloos delen van het moment, net als Beme dat doet.

Verschil tussen Beme en Taptalk is dat je bij de laatste altijd een persoon kiest waarmee je het deelt. Het is dus altijd 1 op 1. 
Bij Beme kun je iedereen volgen en alles wat je deelt is gericht aan iedereen die volgen. En wordt soms spontaan aan anderen gedeeld op basis van locatie (‘far away stranger’) of relatie (‘friend of friend’).

Mijn timeline in Beme

Nog een bijzonder aspect is de manier van reageren. Geen likes of comments, je kunt tijdens het kijken van een filmpje reageren met een foto van jezelf tijden het kijken. Je kunt dus alleen een grimas geven. Maar het vooral een manier om te delen dat je het gezien hebt.

Neistat heeft via een uitgekiende manier de app onder de aandacht gebracht. 123 dagen geleden startte hij met een dagelijkse vlog. Alles wordt daarin gedeeld, werk (het maken van de app) en vooral privé. Neistat is daarin zeer bedreven en weet zijn leven op prikkelende wijze vast te leggen. Je voelt je als kijker (rond de 400 duizend kijkers per dag) onderdeel van zijn leven. De video’s kennen een duidelijk format en hij laat ook duidelijk blijken dat veel tijd in de montage gaat zitten.

De vlogs lijken een direct onderzoek naar de vorm voor Beme. Je zou kunnen zeggen dat Neistat probeert het werk en talent dat hij in de vlogs stopt in de app voor iedereen beschikbaar te maken door de gekozen functionaliteit van ongepolijst delen. Je hebt geen keuze en het enige waar je mee kunt spelen is de interessante momenten in leven niet te laten voorbijgaan.

De vraag is natuurlijk of het werkt. Gaat deze app het delen van momenten laagdrempeliger en meer authentiek maken, dichter bij de werkelijkheid?

Het delen van een moment gaat zeker erg makkelijk. Een filmpje van 4 seconden is zo gemaakt. De fysieke besturing door de telefoon tegen je borst te houden (of je kin) is een snelle interactie. 
Het reageren lijkt een gimmick die niet zo veel toe lijkt te voegen, maar is wel een belangrijke manier om te laten merken dat je hebt gekeken, of beter gezegd andersom: het is de manier om te ontdekken of je video ook bij mensen aankomt. Er is verder geen enkele indicatie of mensen je videos hebben bekeken. Een foto van jezelf is natuurlijk wel een hogere drempel zijn dan een duim.

Wat ik tegenstrijdig vind is het stimuleren van vluchtige persoonlijke elementen op een publiek kanaal. Dat maakt het delen op zichzelf vooral geschikt voor de mensen die vinden dat hun leven interessant is voor iedereen. Maar dat is op zich wel de doelgroep van de app ook. En een grote doelgroep, iedereen die selfies maakt namelijk. De bezoeker van Vidcon geeft een beeld hoe belangrijk online video is geworden in de populaire cultuur van tieners. 

Is dat wat je deelt authentieker dan andere social media? Het werkt zeker dat je geen idee hebt wat je deelt. Het ontlokt vluchtig delen van momenten. Maar of dat het ook interessant maakt voor de kijkers is de vraag. Je moet eigenlijk toch minimaal vertellen waarom je iets deelt. Iedereen als cameo van zijn eigen leven.

De app heeft nog wel wat structurele updates nodig. Het is jammer dat standaard social media principes niet aanwezig zijn. Zo kan ik niet zien welke vrienden mijn vrienden hebben. Dat beperkt de spreiding van de app. Ook zou het fijn zijn als je van je vrienden kunt zien welke filmpjes ze hebben gemaakt (uiteraard maar een keer). 

Het succes is sterk afhankelijk van de verspreiding. Ik heb nu te weinig mensen uit mijn eigen netwerk die het gebruiken om momenten te delen. De app wordt pas interessant als je mee kunt kijken in het leven van de mensen die na aan het hart liggen.

Aanvankelijk was de verspreiding van de app omzichtig met unlock-codes, naar eigen zeggen om de techniek niet teveel te belasten maar zeker ook handig voor de hypefactor. Het schijnt dat het nu voor iedereen mogelijk de app te gebruiken. Kijken of het daarmee kan uitgroeien tot een serieuze speler in de deeldiensten.   
Ik ben dus benieuwd naar jullie echte leven; volg me via iskandr in Beme :-)