Innoveren begint bij het stellen van de juiste vraag

Tja, waarom is nou die ene organisatie wel in staat te innoveren, en die andere niet? Wat hebben zij gedaan om tot deze innovatie te komen? Vaak gaat men op zoek naar antwoorden bij de successen van anderen. Dat lijkt logisch maar heeft ook nadelen. Vaak wordt vaak de case behandeld (weer die iPhone…) en bekijk je de specifieke situaties, keuzes en toevalligheden van die ene innovatie van toen. Interessanter is het om te kijken naar het nu: wat doen innovatieve bedrijven nu om de kans op innovaties van straks te vinden?

Leren van innovators
In dit kader kreeg ik vorige week de kans te kijken naar de documentaire Making Progress. Dit is een documentaire gemaakt door het servicedesign bureau 31volts in Utrecht, dat zeven innovatieve personen ondervroeg hoe zij tot innovaties komen. Er is al eerder over geblogd bij Molblog. Bij de montage van de interviews ontdekten ze een aantal overeenkomstigheden. Deze ga ik hier niet uitgebreid beschrijven, als je er meer over wilt weten is het bekijken van de documentaire beter. Echt een aanrader. De documentaire maakt momenteel een rondreis door Nederland, je kunt gaan kijken of zelf een screening organiseren. Kijk op www.makingprogressmovie.com.

Ze beginnen met een uitgekiende vraag
De aanvullende constatering die ik deed na het zien van de documentaire was dat, hoewel niet expliciet genoemd, iedereen begint met een vraag. Een vraag die doet mijmeren, die betekenis geeft aan het denken, die de functie heeft dat iets als een probleem gezien wordt. Kortom ze formuleren een innovatiedoel. We weten uit hersenonderzoek dat problemen voortdurend om aandacht vragen, omdat het niet-afgeronde gedachten zijn. De vragen die ze zich stellen zijn tegelijk uitdagend, maar ook zo concreet dat men wel zo ongeveer weet waar men het zou kunnen zoeken. Zo stelt celbioloog Geert Kops die onderzoek doet naar celdelingen om uiteindelijk kanker te overwinnen zich niet de vraag: hoe vind ik een medicijn tegen kanker, en zelfs niet: hoe stop ik die ongecontroleerde celdeling. Nee, hij vraagt zich af wat op celniveau eigenlijk in detail gebeurt, en vooral waaróm. Uitdaging genoeg, want hij heeft nog geen idee. En Siert Wijnia van 3D-printer Ultimaker noemt zichzelf niet marktgericht maar meer een filosoof die met gereedschap knutselt om te komen 'waar hij wil zijn'. Die vraag, dat is dus de uitdaging, dat is de vruchtbare voedingsbodem voor innovatie!

Werk je dus bij een bedrijf dat nog een ideeënbus heeft hangen - eventueel met een equivalent op intranet: gelijk vervangen door een vragenbus!