Politici die op televisie verschenen, deden dit in 70 procent van de gevallen in een programma waar de inhoud het belangrijkst was. In andere programma’s probeerden zij ook om hun boodschap over te brengen.
De politieke partijen geven meer geld uit om te onderzoeken wat kiezers willen en hoe ze partijen en standpunten beoordelen. Het budget varieerde per partij tussen de honderdduizend en vierhonderdduizend gulden. Deze bedragen zijn aanzienlijk hoger dan bij de verkiezingen daarvoor.
De verwachting is dat de politieke partijen bij de komende verkiezingen met veel grotere budgetten gaan werken. Ze zullen meer gebruik gaan maken van televisiezendtijd. Alleen de SP en D66 lieten bij de laatste verkiezingen enkele televisiespotjes uitzenden. In andere landen, met als koploper de Verenigde Staten, is televisietijd de grootste kostenpost van een campagne.
Internet heeft nog niet zo’n grote betekenis gespeeld tijdens de verkiezingscampagnes. Partijen trokken in 1998 bij elkaar honderdduizend kiezers via de digitale snelweg. Volgens het boek van Brants en Van Praag gaat dit bij de komende verkiezingen veranderen. Internet zal vooral gebruikt gaan worden om geld in het laatje te brengen voor de campagnes.
Nederland is ook het enige land waar de kiezers positiever zijn gaan denken over de politici: het vertrouwen is gestegen. Ook gingen de burgers tijdens de verkiezingscampagne van 1998 positiever oordelen over bijna alle politici die daaraan deelnamen. (bron: NRC) (18-10-2000)
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!