Heb je jezelf weleens een voedselbank gevoeld, of een noodnummer met een dik rijstbuikje en vliegen rond je oogjes? Ben jij weleens publiekelijk neergezet als hulpbehoevend, gewoon omdat je een bepaalde leeftijd hebt bereikt? Zo niet, dan ben je of nog geen vijftig, of je hebt de laatste tijd te weinig naar de radio geluisterd. Er is namelijk een actie gaande om bejaarden van boven die extreme leeftijd aan het werk te houden. In theorie moeten ze dat sowieso tot hun 67ste doen, maar in de praktijk gaat dat blijkbaar niet vanzelf. Daar is hulp bij nodig; een goed doel, zeg maar.
Een campagne. Ondernemersorganisatie MKB-Nederland gaat ‘de achterban mobiliseren om in elke sollicitatieprocedure ten minste één 50-plusser mee te nemen’. Heeft een werkgever geen vacature, ’dan wordt hem gevraagd om met een oudere werkzoekende een netwerkgesprek te voeren’. Aaah, ik zie het voor me, wat áárdig toch allemaal.
Er is ook een campagne, vooral op de radio.
Een mevrouw (die zelf, schat ik, toch ook wel iets ouder dan vijftig is) vertelt ons in een radiocommercial dat ze de directeur is van Toverland. Even denk je aan een grap – boze stiefmoeder? Madam Mikmak? Maar nee, ze is serieus. ‘Hoi’, zegt ze, ‘wij staan open voor 50-plussers. Ze geven een mooie balans tussen talent en ervaring. Onze gasten spreken hier elke dag hun waardering over uit. Ga ook in gesprek met een 50-plusser.’
Hans-Jaap Eijerkamp van de Eijerkamp Groep is al even gul en enthousiast. Hij heeft 50-plussers onder zich werken. (En misschien zelfs wel onder zijn beste vrienden.) ‘Ze hebben meer focus’, zegt hij op de site, ‘en ze hoeven geen carrière meer.’
Dat is toch muziek in het oor van elke rechtgeaarde werkgever? 50-plussers? Dankbare buffelaars zijn het, die nergens om vragen.
Ze zijn al blij dat ze nog mee mogen doen.
