Hoewel... het wil nog wel eens wil gebeuren dat een politicus zich achteraf dom houdt en de woordvoerder niet serieus neemt. Omdat een bepaalde quote zo niet bedoeld was. Maar dat is dus gewoon het politieke spelletje spelen. Als PR-adviseur probeer je soms ook wel eens verder te gaan met alleen het aanpassen van de quote. Het bekende spanningsveld…Autorisatie moet niet te pas en te onpas worden gehanteerd. Als een journalist belt voor een snelle quote in een artikel met meerdere woordvoerders c.q. specialisten aan het woord, dan is het de taak van de woordvoerder om gewoon een goede quote af te geven. Inzien van de quote slaat dan nergens op. Je moet simpelweg je werk goed doen.
In Angelsaksische landen zijn de spelregels wat minder flexibel. Daar lukt het je soms om een afspraak te maken. Bij hoge uitzondering wil een journalist wel de quotes sturen, maar hij of zij stuurt dan niet de context van het artikel mee.
De extra dikke Kerst Elsevier maakt het ons erg makkelijk. In een artikel over het kabinet Lubbers III zijn de aangepaste quotes abusievelijk keurig in het blauw afgedrukt. Waarschijnlijk letterlijk overgenomen uit Word (revisiefunctie) en vergeten de kleur van het lettertype te veranderen in de kleur zwart. Zo kun je dus precies lezen welke quote is aangepast door Ruud, Wim of Relus. De vraagt blijft wat er eigenlijk stond.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!