Karen van de Kraats over verbeeldingskracht als superkracht

2. Diversiteit in design wordt gezien als een werkgelegenheidsprobleem en niet als een ontwerp-probleem

'Tré Seals is de oprichter van Vocal Type, een type foundry (letterlijk: gieterij) die fonts uit belangrijke momenten in de geschiedenis digitaliseert en de aandacht geeft die ze verdienen.

Tré: “Bijna 84% van alle ontwerpers in Amerika is blank. Tot voor kort waren de meeste ontwerpers in Amerika mannen. Dus als je een vrouw bent met een Afrikaanse, Aziatische of Latijnse afkomst, en je ziet een advertentie waarvan je denkt dat deze niet nauwkeurig je ras, etniciteit en/of geslacht weergeeft, dan is dit de reden. Diversiteit is altijd een verwaarloosd probleem geweest in de ontwerp-industrie totdat (in veel gevallen) winst een punt van zorg werd. Diversiteit in design wordt gezien als een werkgelegenheidsprobleem en niet als een ontwerp-probleem.

Wanneer een industrie wordt gedomineerd door één ras en geslacht, creëert dit niet alleen een gebrek aan diversiteit qua mensen en ervaringen, maar ook qua ideeën en creaties. Daarom werkt Vocal Type aan het diversifiëren van design via de wortel/oorsprong van grafisch ontwerp: typografie. Elk lettertype van Vocal Type vetregenwoordigt en belicht een stukje geschiedenis van een specifiek ondervertegenwoordigd ras, etniciteit of geslacht, van de vrouwenkiesrechtbeweging in Argentinië tot de burgerrechtenbeweging in Amerika.

Vocal Type werd gelanceerd in 2016 en groeit sindsdien met steun van mensen die hetzelfde voelen als ik. We hebben een type foundry opgericht en ontwikkeld die een divers perspectief introduceert van ontwerp-gemeenschappen die - tot nu toe - altijd een stille of geen stem hadden in de ontwerp-wereld. Die tijd is voorbij.”'

3. Huilen was het enige wat ik en veel mensen om mij heen konden doen

'In 2019 had ik de eer om als spreker namens WeTransfer en WePresent (waar ik eerder werkte) aanwezig te zijn bij het Adobe 99U event in New York. Een van de meest inspirerende presentaties die ik zelf bijwoonde was van dit super-mens, Ashley C. Ford. Ze zegt dat het missen van verbeeldingskracht hetgene is wat ons als mensheid tegenhoudt. En dat juist het koesteren van die superkracht in jezelf eindeloze mogelijkheden opent voor je werk, leven en impact op andere mensen.

De talk was een persoonlijk verhaal, zonder beeld, alleen zij en haar woorden. Huilen was het enige wat ik en veel mensen om mij heen konden doen. Door de herkenbaarheid, het verdriet vanwege het gemis van verbeeldingskracht, en haar prachtige persoonlijke woorden.'

4. Zijn focus is hoe computation kan worden gebruikt als medium voor poëzie

'Zach Lieberman noemt zichzelf een kunstenaar en educator. Hij maakt digitale kunst met code en bouwt daarnaast experimentele teken- en animatie-tools. Hij ontwerpt interactieve omgevingen waarin deelnemers zelf de performer kunnen worden en zijn belangrijkste focus daarbij is hoe computation kan worden gebruikt als medium voor poëzie. Ook hielp hij mee aan het maken van openFrameworks, an open-source C++ framework voor creative coding.

Tijdens mijn tijd bij WeTransfer was Zach een mentor en werkten we aan een gezamenlijk project. Hij ontwikkelde hiervoor een tool die het team uiteindelijk gebruikte voor Color Push. De stills die we tijdens het ontwerpproces maakten zijn uiteindelijk prachtige, abstracte page dividers geworden in het boek dat ik ontwikkelde voor het 10-jarig bestaan van WeTransfer.

Het mooie aan zijn werk – wat je duidelijk op zijn Instagram-account kan zien dat vol staat met schetsen – is dat het nooit af is en hij zich zowel wiskundig als visueel blijft ontwikkelen.

Zijn bio op Instagram says it all: Code poems. Images that come from nothing but words.'

5. 'Ik denk dat we nu nog niet weten hoeveel impact dit boek gaat hebben'

'“Kapitalisme zou niet kunnen bestaan zonder de munten, bankbiljetten, documenten, grafische informatie, interfaces, branding en advertenties die we dagelijks gebruiken; alle (mede) vormgegeven door grafisch ontwerpers. Zelfs anti-consumentistisch strategieën worden binnen kapitalistische samenlevingen toegeëigend om de economische groei te dienen. Het lijkt erop dat design opgesloten zit in een systeem van exploitatie en gewin, een cyclus die ongelijkheid en uitputting van menskracht en natuurlijke bronnen in de hand werkt. Het boek CAPS LOCK van Ruben Pater laat met heldere taal en veel visuele voorbeelden zien hoe grafisch ontwerp en kapitalisme onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Het boek bevat vele casestudies van ontworpen objecten en onderzoekt ook hoe educatie, het werkveld en de beroepspraktijk van ontwerpers de markteconomie ondersteunen en vice versa daardoor wordt beïnvloed.”

Er is nooit eerder een vergelijkbaar boek gemaakt en ik denk dat elke ontwerper dit zou moeten lezen, of je nou een student bent of een oude rot in het vak. Het heeft mij veel nieuwe inzichten en bewustwording gegeven over de toekomst van mijn vak en hoe ik die zelf anders kan vormgeven.

Ruben Pater is de bedenker van dit boek, maar ook de researcher, schrijver en ontwerper. Met een visie die je zou kunnen vergelijken met de belangrijke boeken van de Canadese ontwerper Bruce Mau. Of in de woorden van [ontwerp-icoon] Mieke Gerritzen: "Ik denk dat we nu nog niet weten hoeveel impact dit boek gaat hebben."'

Bruce Mau: "We must design a new way of living."

Vormgever Ruben Pater: ‘Wij zijn als geen ander in staat vraag te creëren naar overbodige producten’

Komende week is Thomas Rijsman, head of branded content/docs 433, het grootste online voetbalplatform ter wereld, curator van #RPOTDFAW.