't Is gebeurd met Berg Kleijn

Jos van den Berg - Arie Kleijn Communicatie was ooit, in 1999, mijn eerste reclamebureau. Een imposant herenhuis in het Haagse Statenkwartier. Tot de nok gevuld met exotische kunst die kunstschilder/ondernemer/wereldreiziger/verzamelaar Jos van den Berg thuis niet meer kwijt kon. Je moest niet gek opkijken als de postbode aanbelde met een "pakketje" van 6 meter lang: een totempaal die Jos in voormalig Papoea Nieuw-Guinea met een stammenhoofd had geruild tegen een waterpomp. Op de foto's zag je hem tussen de laatste koppensnellers op aarde. Ontbloot bovenlijf, rood verbrand hoofd, woeste baard: een soort Schiffmacher zonder tattoos. Droeg hij nu ook een peniskoker, of heb ik dat souvenir in mijn geheugen een te grote rol gegeven?

Arie Kleijn was de klassieke reclameman van het duo. Hield van een stevige borrel, kende iedereen, had prijzen gewonnen (hoeveel wisten we nooit zeker), wou gróte borden, véél ideeën, een truc om de pitch te winnen. Presenteerde de laatste richting steevast met een veelbelovend "maar als je écht wilt uitpakken...". Van Arie mocht creatie bij een presentatie geen colbertje aan en moest de muziek harder als er klanten waren. Na mijn sollicitatiegesprek tikte hij een Peter Stuyvesant uit zijn pakje, stak hem op en keek me indringend aan. "Ik doe met jou wat Jim Prins met mij deed toen ik begon als copywriter: ik geef je een proefopdracht." Ik weet niet meer wat ik bedacht heb, maar Arie nam me aan. Met de mededeling: "die proefopdracht van jou was natuurlijk waardeloos." De toon was gezet voor jarenlang schrijven en concepten in Aries schaduw.

In de loop van de middag kwam hij binnen, en vond hij het niks, dan had je een probleem. Soms liep hij tergend langzaam de creatieve vloer op met een advertentie in zijn hand: wie had die gemaakt? Erger nog was het als hij na dagen of weken concepten (dat kon toen nog) de klus bij je weghaalde. Riep hij zonder te reviewen, in het voorbijgaan even je kamer in: hou maar op, ik ben er al uit. En zag je hem vervolgens met een stockboek op de studio zitten. Jos was een vrijbuiter, Arie kon een boef zijn. Beiden reden in Jeeps door Scheveningen alsof de stad van hun was, en in reclametermen was dat ook zo. Voor een aantal jaren dan.

De Postbus 51 films stroomden binnen, en de groeiende IT-sector klopte aan voor brochurelijnen, handelscampagnes, mailings van een paar gulden per stuk. We groeiden van 15 naar 35 man. Er werd met veel bombarie een tweede pand geopend. Er waren recepties, feesten, aantrekkelijke stagiaires, reisjes naar Londen en Berlijn, shoots met bekende fotografen en (nodig of niet nodig) blote modellen, want art-maatje Danny en ik waren jong en we wilden wat. Langzamerhand konden we creatiever werk maken: Polaroid kwam binnen, Christine Le Duc liet ons een vibratorlijn introduceren, EasyJet vroeg om guerillastunts.

Maar na 9-11 stortte de IT-sector in. Het overheidswerk droogde op. De reclamewereld kreeg het zwaar, en Berg Kleijn (zoals het inmiddels heette) zwaarder. We pitchten met zes bureaus op een folder. Ik had een new businessgesprek in een woonhuis, bij een thuiszorgclubje. Er vielen ontslagen, tranen op de gang. Natuurlijk kwam er een new businessmanager, die deed wat hij kon. Het tij werd niet gekeerd. In ieders achterhoofd groeide de angst (het besef?) dat een bureau buiten Amsterdam het uiteindelijk niet zou redden. Berg Kleijn-uit-Den-Haag, heetten we altijd in Adformatie. Danny en ik droomden ervan om in ADO-shirt het ADCN podium op te gaan. Zo ver kwam het nooit. Ik vertrok naar Amsterdam, Danny ging freelancen.

Arie is #post434." title="vorig jaar overleden ">vorig jaar overleden zoals helaas past bij een reclameman van zijn generatie: te jong. Op LinkedIn zag ik de afgelopen maanden de laatste die-hard medewerkers hun status updaten naar andere bureaus. En nu is het dus echt over en uit. Het is gebeurd met het bureau "waar 't gebeurt". Die pay-off vonden we altijd wat overdreven. Hét gebeurde in die jaren immers bij KesselsKramer en Campaign Company, niet bij dat stelletje Haagse cowboys en kunstenaars. Maar er gebeurde wel altijd wát.

Tim den Heijer is associate creative director bij de combinatie van factoren.