Overslaan en naar de inhoud gaan

Ons commercieel erfgoed loopt gevaar

Onvervangbaar reclamewerk valt vaak tussen wal en schip.
Miniatuurvoorbeeld
Miniatuurvoorbeeld

Terwijl er in Nederland duizenden instanties actief zijn om kunst als cultureel erfgoed te ondersteunen, is het met het behoud van commercieel cultureel erfgoed (zoals reclames, verpakkingen logo’s en bedrijfsarchieven) erbarmelijk gesteld.

related partner content for mobile comes here

Musea
Verantwoordelijken bij musea en culturele instellingen zijn meestal niet in staat om het commerciële erfgoed op waarde te schatten. Dit terwijl deze uitingen in mijn ogen net zo goed als kunst onder ons culturele erfgoed behoren te vallen. Kunst en reclame hebben dikwijls immers dezelfde doelstellingen: het prikkelen van de zintuigen.

Waarom zou het Droste-blikje (met het welbekende Droste-effect) minder belangrijk voor het Nederlands cultureel erfgoed zijn als de Zonnebloemen van Vincent van Gogh? Helemaal als je in rekenschap neemt dat laatst genoemde kunstwerk niet eens in Nederland is gemaakt. Bekende kunstenaars zoals Andy Warhol, Jeff Koons en Paul Huf sprongen regelmatig over de hekken tussen kunst en advertising, waardoor ze de scheiding tussen deze beide creatieve ambachten flink vervaagden.   

Particulieren
Het thema ‘Art versus Advertising’ is een discussie, die al  tientallen jaren wordt gevoerd en een eenduidig antwoord is tot op heden niet gegeven. Dat commercieel erfgoed deel uitmaakt van ons culturele erfgoed, wordt weinig weersproken (ook al heeft dit geen invloed gehad op het bewustzijn om dit erfgoed dan ook voor de toekomst te behouden).

De verantwoordelijkheid voor het bewaren van ons commercieel erfgoed ligt momenteel vooral in de handen van particulieren. Hoe mooi ook dat zij dit op zich nemen, hierin schuilt wel een gevaar. Belangrijke archieven kunnen namelijk gemakkeiljk tussen wal en schip vallen, binjvoorbeeld doordat erfgenamen niet weten wat zij met de verzameling aan moeten. Het behoud van het commercieel erfgoed staat dus op de tocht. Het is daarom essentieel dat nationale èn regionale archieven de waarde van dit erfgoed gaan inzien en verantwoordelijkheid ervoor nemen.

Richard Otto is uitgever van oa ‘Verdwenen Merken’, ‘Vroom & Dreesmann’ en ‘Namespotting’.

 

Advertentie

Reacties:

Om een reactie achter te laten is een account vereist.

Inloggen Word lid

Melden als ongepast

Door u gemelde berichten worden door ons verwijderd indien ze niet voldoen aan onze gebruiksvoorwaarden.

Schrijvers van gemelde berichten zien niet wie de melding heeft gedaan.

Advertentie

Bevestig jouw e-mailadres

We hebben de bevestigingsmail naar %email% gestuurd.

Geen bevestigingsmail ontvangen? Controleer je spam folder. Niet in de spam, klik dan hier om een account aan te maken.

Er is iets mis gegaan

Helaas konden we op dit moment geen account voor je aanmaken. Probeer het later nog eens.

Word lid van Adformatie

Om dit topic te kunnen volgen, moet je lid zijn van Adformatie. 15.000 vakgenoten gingen jou al voor! Meld je ook aan met een persoonlijk of teamabonnement.

Ja, ik wil een persoonlijk abonnement Ja, ik wil een teamabonnement
Al lid? Log hier in

Word lid van Adformatie

Om dit artikel te kunnen liken, moet je lid zijn van Adformatie. 15.000 vakgenoten gingen jou al voor! Meld je ook aan met een persoonlijk of teamabonnement.

Ja, ik wil een persoonlijk abonnement Ja, ik wil een teamabonnement
Al lid? Log hier in