1) Overzichtelijk wordt complex
We leven in een complexe, verweven maatschappij. Een die zich niet makkelijk laat omschrijven of typeren. Organisaties moeten hierin snel bewegen, op de situatie inspelen, zich aanpassen. Groeien. Krimpen. En gedurende de dag komt er een onmetelijke hoeveelheid data op ons af.
Natuurlijk snappen en weten we steeds meer. Maar het grappige van kennis is dat hoe meer je weet, hoe meer je ook weet wat je niet weet. En niet weten, daar houden we niet van. Want we willen het graag snappen en vervolgens actie ondernemen. We zijn tenslotte echte professionals.
Maar 2014 draait niet om het snappen, maar om het niet-snappen. Onderken dat je inderdaad niet weet hoe je er voor zorgt dat de medewerkers de strategie willen begrijpen en ernaar gaan handelen. En dat het een raadsel is waarom je reputatie 1.24 punt gestegen is. Waarom? Omdat je dan pas open staat voor de omgeving. Of, zoals een topman van IBM het zegt: “The recognition of complexity is at its core a view of the world that makes us more humble and more open.”
2) Communicatie wordt organisatie en maatschappij
En als we eenmaal met onze handen in het haar zitten, omdat we het niet meer begrijpen, zetten we stap twee. We gaan het woord communicatie vermijden. We gaan het niet meer de hele tijd over onszelf hebben. We gaan het over twee andere dingen hebben. We gaan proberen onze omgeving te begrijpen. Die van de organisatie en de maatschappij. Hoe werkt de organisatie? Wat doet HR? En wat de afdeling marketing? Hoe sluit ik daar bij aan? Wat voeg ik hieraan toe? Welke issues spelen er precies? En wat speelt er buiten de organisatie? We gaan naar buiten. Praten met een klant. Een toezichthouder. Koekje erbij?
3) Binnen wordt buiten en buiten wordt binnen
En als we deze gesprekken hebben gehad, stoppen we met de begrippen ‘binnen’ en ’buiten’. We maken geen onderscheid meer tussen deze twee. Omdat dit onderscheid ons denken lijkt te helpen, maar in feite alleen maar begrenst. Axioma’s als: eerst intern en dan extern, of: binnen beginnen is buiten winnen, laten we los. Dit zijn de waarheden van de oude wereld. Een overzichtelijke wereld. Maar niet meer één waarin we leven. Het draait om verbinden. Het gaat erom dat je binnen en buiten in samenhang ziet. In alle complexiteit dan natuurlijk.
Kortom 2014 wordt veel interessanter. Spannender. Omdat we complexiteit en onzekerheid opzoeken. En op de puinhopen van onze onwetendheid kijken we om ons heen en staan weer op. Om tot de conclusie te komen dat we minder weten, maar meer begrijpen.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!