Als de klant een mens was, hoe zou die zich dan gedragen?


Na YouTube, Facebook, Twitter gaat consumer-generated content steeds vaker ‘bovengronds’. Meer en meer wordt de doelgroep zender van de boodschap van de Commercie. Een in meerdere opzichten begrijpelijke en positieve ontwikkeling. Want wie kent de wensen en verlangens van de doelgroep beter dan de doelgroep zelf? Wie spreekt de taal van de doelgroep het best? Juist ja, de doelgroep. Maar bij de vertaling en vormgeving van hun boodschap helpen wij een handje. De communicatiemensen bepalen wel wat de werkelijke boodschap is die de consument wou geven. Want dat is een vak. En dus plakt, knipt en monteert het reclamebureau net zolang tot de Commercie zich weer herkent en zich weerspiegeld ziet. En daar zit de angel. Wie denkt met consumer-generated content ‘realistischer dan realistisch’ in huis te halen moet bereid zijn zijn eigen wereldbeeld te laten varen.
Daar zijn de makers van de Reaal-campagne wat mij betreft goed in geslaagd. Helaas geen Moon Walk in ´Dans je mee?´, maar wel meezingen en slapen op de achterbank, krokodillentranen in overvloed en strubbelingen tijdens het avondmaal. Herkenbare situaties in een herkenbaar decor met acteurs gehuld in herkenbare kleding. Waarbij de boodschap van Reaal, gekoppeld aan de filmfragmenten van de ‘échte´mensen, duidelijk en soms zelfs prettig eerlijk is.
Ik mis alleen de Overlijdensrisicoverzekering. Aan welke verzameling fragmenten had dit ´beladen´ verzekeringsproduct moeten worden gekoppeld? Een precaire afweging die begrijpelijkerwijs bij Reaal heeft geleid tot de keuze ´te confronterend, dus weglaten´. Echter, bij het zien van de mini-docu ´Blij je te zien´ kwam de gedachte eraan maar liefst drie maal als vanzelf bij mij op. Bijvoorbeeld toen ik als passieve meekijker een kindje naar de open voordeur richting de straat zag lopen en niemand bespeurde om hem op te vangen. Of het jongetje dat langs de auto met kentekennummer BS-BV-87 iets te enthousiast de afrit afloopt. Beide keren dacht en voelde ik ‘ai ai’. Mogelijk ben ik een beetje een angsthaas. Maar ik ben óók een moeder en dus doelgroep. Een echte mens met mijn eigen associaties. En onderverzekerd. Hier hadden de makers wat mij betreft dit lastige verzekeringsproduct mogen adverteren. Dan had ik het nu voor mezelf misschien eens geregeld. Voilà! Aanmelden en betalen die overlijdingsrisicoverzekering.
Hanneke de Bruin
Reacties:
Om een reactie achter te laten is een account vereist.
Inloggen Word lid