Ouderen niet welkom in inclusieve reclamewereld

Slechts zes procent van de mensen die in de reclame werken, is (in de VS en de UK) ouder dan vijftig jaar.

Er is één Nobelprijs in de creatieve sector, namelijk die voor literatuur. Die is recentelijk gewonnen door Abdulrazak Gurnah, geboren in 1948.

Margaret Atwood schreef de Handmaid’s Tale en is creatief consultant van de serie. Ze won alle prijzen. Haar leeftijd: 79 jaar.

De Pulitzer Prize is voor Lynn Nottage (54 jaar).

In alle creatieve vakgebieden zijn ouderen (laat ik vijftigplussers voor het gemak maar even zo noemen) dominant. Ze winnen prijzen, creëren nog van alles en zijn op de toppen van hun kunnen.

In de reclamewereld werkt het niet zo.

Ben je vijftig, dan mag je vertrekken. Bob Hoffmann, beter bekend als AdContrarian, brengt graag ongemakkelijke waarheden onder de aandacht in het reclamevak. Richard Shotton, schrijver en specialist in behavioural science, twitterde erover.

Het is een discussie waard. Zeker omdat we de afgelopen jaren nogal druk zijn met inclusiviteit en diversiteit. Die aanpak lijkt meer en meer op een vrij eendimensionaal spel. Het turven heeft betrekking op een beperkt aantal criteria. De diversiteitsofficers zijn het allemaal –ze denken namelijk als groep– roerend met elkaar eens. Check daarvoor dagelijks je Linkedin-tijdlijn.

Over ouderen in de reclame hebben ze geen mening. Want ze zijn er niet of nauwelijks.

Reclame is een vak voor jonge mensen, zo lijkt het. Wat maakt de sector nou toch zo anders vergeleken met de literatuur, de tv-wereld, de filmwereld of andere creatieve sectoren?

Naar aanleiding van deze column reageerde freelance strateeg Sikko Gerkema met een eigen blog, hier te lezen.