Marcommeter #7: ‘Samsom verrast’

JAN DRIESSEN: ‘10.000 banen bij Tata Steel, dat zijn 10.000 goede redenen om milieubelasting niet te snel en niet te extreem door te voeren. Anders jagen we dit soort bedrijven de grens over!’ Neen, deze quote komt niet van Mark Rutte, maar van PvdA-lijsttrekker en voormalig Greenpeace-activist Diederik Samsom. Je zit in de auto en hoort een verfrissend realisme tijdens het radiolijsttrekkersdebat. Weer komt Samsom in alle redelijkheid verrassend uit de hoek. Hij vertelt rustig over een eerdere persoonlijke ervaring, waar een oudere medewerker van Tata Steel hem eens terecht wees. En hem leerde ook met andere zaken dan alleen milieu rekening te houden. Jolande Sap heeft het nakijken en krijgt geen automatische milieusteun van Samsom.

Samsom verrast. Samsom is realist. Samsom stijgt ver boven zijn partij uit. In het eerste tv-debat wees hij op de reële mogelijkheid en noodzaak om Griekenland opnieuw financieel te helpen. In het tweede debat was hij de enige die het lastige morele vraagstuk over (te) dure medische ingrepen bij ouderen gewoon durfde te benoemen. In deze campagne draaien de meeste lijsttrekkers een voorspelbaar, en Wilders zelfs een vervelend repertoire af. Zo niet Samsom. Hij verfrist het debat. Hopelijk behoudt ie de steun van zijn achterban.

INGE LIGTHART: Als ik Jolande Sap was, zou ik na de verkiezingen de boel op de schop gooien. Het zetelverlies gebruiken als een burning platform om een herpositionering (democratisch maar doortastend) door te drukken. Eentje die me losmaakt van dat knellende fusieverleden en de partij een stuk relevanter maakt. Groen én links is namelijk een waardeloze positie. Het is geen echte tegenstelling, maar ook geen zichzelf versterkende combinatie. Het is vlees noch vis. En dat debatteert vrij beroerd. Beter om daar één van te maken. En omdat ‘links’ een steeds abstracter begrip is geworden (net als rechts overigens) zou ik daar volmondig ‘groen’ van maken. Missie: economie en samenleving duurzamer maken zonder groei te remmen. Een thema dat niet alleen van links is maar van iedereen die gelooft dat er wat moet gebeuren op dat vlak.

Ik denk dat zo’n Groene Partij best wel eens succesvol kan zijn. Maar ja, ik ben natuurlijk Jolande Sap niet.

REMBRANDT SMIDS:Vandaag, maandag 3 september, staat Alexander Pechtold in het FD. Een frisse foto op de voorpagina, een mooie quote, en de verwijzing naar pagina 3.

Bij het openslaan van die pagina een grote foto van Alexander… op een zwarte (!) achtergrond. Mijn eerste associatie: een overlijdensadvertentie. Hetzelfde beeld wordt gebuikt door D66 voor de verkiezingsposters. Waarom? Zwart wordt traditioneel geassocieerd met de duisternis, met wat het daglicht niet kan velen. Zwart is niet helder. Zwart staat voor duistere stemmingen, somberheid, spanning en angsten.

Dit lijkt lijnrecht te staan tegenover de actieve en positieve quote op de posters ‘En nu vooruit’. Dit levert een botsing op in mijn cerebrale cortex. Het kan natuurlijk precies de bedoeling zijn van D66, om mij aan het denken te zetten. Maar gezien de opmerking van Pechtold gisteren in ‘De wereld draait door’ is dat niet het geval. Vanuit mijn vakgebied zou ik toch voorstander zijn van inhoud en vorm die elkaar versterken. En uiteindelijk is Pechtold zelf altijd eindverantwoordelijk. Een verbeterpuntje dus.

Jan Driessen is directeur Communicatie Aegon en voorzitter van de Bond van Adverteerders, Inge Ligthart is managing director van TBWA/Neboko, Rembrandt Smids is founder van interactief strategiebureau BrandWebbing.

Illustraties: Nanna Koekoek

Klik hier voor het overzicht van alle edities van Marcommeter.