De spierballen van John de Mol

John de Mol – toch een held voor veel (Nederlandse) ondernemers (onder wie schrijver dezes) – is slachtoffer. Vindt hij zelf. Slachtoffer van het zwalkende Sanoma.

En nu wil hij armpje drukken, getuige de zelden eerder vertoonde aanval op een business partner in de Nederlandse ondernemersgeschiedenis.

Inzet: het volledige eigendom van de SBS-zenders.

Het punt van John de Mol: er moet flink worden geïnvesteerd in de SBS-zenders. En Sanoma heeft geen geld, want ze draaien beroerd. Dus moet Talpa zelf investeren. Waarin? In (onder andere) een productie van Talpa: Utopia. Natuurlijk worden ze in Finland compleet krankzinnig van deze bizarre redenering. Wat als het andersom was geweest? Dat SBS zou moeten investeren in een tv-productie van Libelle TV, van Sanoma Productions, voor SBS. Alle budgetten van SBS gewoon in de zakken van één van de twee aandeelhouders.

Te krom voor woorden. Maar goed, de heer Molman – Dick voor z’n vrienden – heeft daar wel ooit voor getekend. Bijgestaan door een leger aan juristen, die nu volkomen begrijpelijk niet meer geassocieerd willen worden met deze historische afgang. Want wie heeft ooit dat contract in elkaar gedraaid?  

De Mol wil dus armpje drukken. Hij wil ongeveer de helft betalen van het bedrag waarvoor Sanoma zich destijds in de schulden heeft gestoken. Maar met wie gaat hij armpje drukken? Met De Onzichtbare Fin, wiens naam niemand kent, zelfs intern bij SBS niet? Of met een nader aan te wijzen Sterke Fin uit de Sanoma-familie? Of gewoon Peter de Mönnink, de nieuwe Nederlandse CEO, die na de oliebollen aan de slag gaat. Je mag hopen op De Mönnink. Hij gaat vaak naar de sportschool.

Ik ben vaak voor De Mol, ik gun SBS het beste, maar dit keer hoop ik dat De Mol verliest. Voorstel voor een symbolische actie: trek per onmiddellijk de stekker uit Utopia.