De aftrap door Marcel ten Holte maakte meteen duidelijk dat we niet voor niets naar het congres van RetailTrendsMedia in het WTC in Amsterdam gekomen waren.
Een onnoemelijk lange lijst van retailers die het de afgelopen jaren niet gered hebben. Ook met voorbeelden van: failliet, doorstart en opnieuw failliet.
De toon was gezet. De relevantie van een bijeenkomst over Trends en Transities ook.
Het begon met de successtory van Rituals door René Repko. Een succes dat in de tweede helft van het bestaan van Rituals echt een vlucht kreeg met groeicijfers om je vingers bij af te likken. Ongetwijfeld geholpen door het rotsvaste 'belief' (dat woord viel nogal eens) van Raymond Kloosterman.
Wat kan je dan nog wensen als je Rituals bent? Dat het in de VS en UK ook succesvol wordt en dat klanten in de winkel niet vragen om 'die blauwe douche' maar om de 'Samurai shower' en dan eigenlijk het Samurai ritueel een beetje voorbeleven. Over dat laatste denk ik dat als Rene dat echt wil, hij er nog heeeeeeel lang zit. Laat de klant lekker de blauwe vragen met in zijn achterhoofd iets van een ritueel. Dat is genoeg lijkt me.
Toen kwam de show van Christine Boland. Een inspirerende presentatie met mooie illustratieve voorbeelden van trends en transities. Geweldige foto's bijvoorbeeld van de inauguratie van de voorlaatste en de laatste Paus. Het verschil? Bij de laatste heeft iedereen zijn mobiel hoog boven zich om te filmen en foto's te maken. Een goed geordend verhaal waarin langs verschillende assen naar ontwikkelingen wordt gekeken.
Mieke Veldhuis van Bugaboo eindigde met een filmpje waarmee ze had moeten beginnen. Over de ziel, passie en overtuiging van Bugaboo. Ook hier weer het belief in optima forma. Hoe fijn is het dat je precies weet wie je wilt zijn als merk en wat niet. Dan weet je ook dat je bij tegenwind de oplossing niet moet zoeken in easy to sell artikelen die eigenlijk niet bij je passen. Sterker nog: die vertroebelend werken qua identiteit.
Wat heb ik nu onthouden? Je moet het fundament heel goed formuleren en strak houden in deze agile wereld. Je suf blijven denken als het gaat om innovaties zodat je altijd relevant blijft. Het woord nieuw telt niet meer. Alles is nieuw. En vertellen, storytellen, of een manier die respect en waardering oproept.
Vooral onthoud ik dat we in deze over-gesystematiseerde wereld waarin alles kan, weer echt contact willen kunnen hebben. Dat we menselijk contact en onverwachte attentheid willen kunnen ervaren. Zodat het dna en de overtuiging van een merk (belief) weer echt voelbaar worden. Dat belooft wat voor de contact centers bij klanten. Ik zie hier de transitie van stiefkindafdeling naar belangrijkste afdeling van een bedrijf.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!