We hadden het een beetje over de verdeling van de onderwerpen en al snel kwam mijn aversie naar voren tegenover responsive design.
Wie de afgelopen twee jaar geregeld mijn blog heeft gelezen, weet dat ik nog al eens kritisch kan zijn over deze techniek. Ik ben geen fan van de simpelheid die de meeste websites uitstralen. Less is more principe is goed, maar kan ook te ver gaan. Het leuke van de discussie die we kregen naar aanleiding van deze meetup, was dat ik eens serieus ging nadenken over mijn probleem met responsive design. En dat het niet zo zeer de techniek is waaraan ik me stoorde, maar vooral de uitvoering.
Op mijn visitekaartje staat dat ik art director ben en mobile specialist. Geef het maar een naam, ik vind zoveel dingen leuk om te doen. Nadat ik afgestudeerd ben in traditionele vormgeving lukte het me niet om snel een baan in de reclame te vinden. Ik kwam met een beetje toeval of geluk terecht bij het toenmalige Veronica wat zenderloos ronddobberde. Ze hadden een groot platform met diverse websites en ik kon daar aan de slag als webdesigner. Ik had tot nu toe nog maar 1 website gemaakt en toen er gevraagd werd of ik ook HTML kon schrijven, keek ik met grote ogen en vroeg me af wat dit überhaupt was. Maar ik ging de uitdaging aan en binnen korte tijd kon ik er mee werken. Toen ik niet veel later een baan kon krijgen bij een geweldig leuk reclamebureau sloeg ik die af om verder te gaan met internet. Achteraf een beslissing die heel goed is uitgepakt en waardoor ik niet een designer ben gebleven die een Photoshop schets over de schutting werpt met onmogelijke uitdagingen voor de front-end developer.
De verandering in het design proces
Om terug te komen op mijn presentatie voor de meetup. Ik besloot om te gaan praten over hoe het design proces de afgelopen jaren is veranderd door de komst van devices zoals diverse soorten smartphones en tablets. En om dit verhaal duidelijk te kunnen vertellen besloot ik een experiment te doen door een website waarbij ik net een adaptive design had afgerond, nu om te zetten naar responsive design. Ik kwam al vrij snel tot de conclusie dat het eigenlijk best goed te doen was en toen we op mijn werk een opdracht binnen haalden, verraste ik mijn hele omgeving door te roepen dat deze site responsive ging worden. We hadden al zoveel onderzoek en ervaring gedaan op het gebied van adaptive design dat ik juist die sterke punten van de User Experience ook wel over kon nemen in het responsive design. Geen menu items weglaten of vervangen door een simpele dropdown, maar een uitgebreid en vooral gebruiksvriendelijk menu die we kennen vanuit
de Facebook app.
Normaal gesproken ben ik niet degene die verantwoordelijk is voor de uitvoering van de front-end code. Maar wanneer mijn collega overloopt van werk, help ik hem graag een handje. Een volgende opdracht kondigde zich aan en vanwege de positieve reacties op het eerste responsive design project, besloot ik ook hier ook weer voor te kiezen. Ik ging zelfs een stapje verder en koos ervoor om alleen de homepage te schetsen in Photoshop en van daaruit alles in de browser te doen. Het roept bij sommige mensen wel eens vraagtekens op of dat kan, maar als je zowel goed kan designen als front-end coden is het vaak een veel efficiëntere manier van werken. En natuurlijk kun je tussentijds altijd even teruggrijpen naar Photoshop, maar het belangrijkste is dat je direct ontwerpt voor meedere scherm resoluties. Tijdens de meetup riep deze manier van werken nogal wat vragen op een leuke discussie volgde er. Al snel kwamen de anderen tot de conclusie dat het werk van een front-end developer meer richting front-end designer gaat.
En dat was voor mij eigenlijk een hele mooie bevestiging dat ik niet de enige was die er zo over dacht. De creativiteit beperkt zich niet alleen meer tot een Photoshop schets. Waarom zou je als je een website maakt die niet langer bestaat uit pixels, jezelf beperken aan een tool die alleen maar werkt met pixels? Is er om een responsive website te maken niet iets meer nodig dan alleen wat blokken verplaatsen. De toename van het aantal devices de afgelopen jaren en de manier waarop gebruikers het web gebruiken heeft er voor gezorgd dat onze rol als designer veranderd is.
Ik volgde recent een leuke discussie over een stelling die een designer neerzette:
“I feel like responsive design has sucked the soul out of website design. Everything is boxes and grids. Where has the creativity gone?“‘
Veel mensen reageerden er op en hij zal niet de enige designer zijn die met dit gevoel rondloopt. Na jaren lang dat het web bestond uit simpele animated gifs en beperkte aantallen kb’s hebben we een tijd gekend waar mensen gerust bijna een minuut wilden wachten totdat de loading balk van een Flashwebsite eindelijk op 100% stond. De experience daarna was het waard en de creatief achter het project had vrijwel geen beperkingen. Het gedrag van de websitebezoeker is veranderd
Maar tegenwoordig worden er andere eisen gesteld aan een website. Mensen willen multi-screen surfen. Ze hebben even 5 minuten tijd over en bekijken je website op hun smartphone om vervolgens thuis op hun tablet of deskop computer verder te gaan. Tegenwoordig door middel van cloudoplossingen laat je telefoon precies zien welke pagina’s je nog open had staan op je browser thuis. Mensen willen niet het idee krijgen dat die pagina niet mobiel beschikbaar is. Of dat je het idee hebt op een compleet andere website beland te zijn waarbij elementen zijn weggelaten.
Het is tijd voor een nieuwe manier van denken, multi-screen. De Front-ender die het heerlijk vindt om compleet uitgewerkte Photoshop schetsen klakkeloos uit te werken is verleden tijd. En de designer die nog steeds weigert verder te denken dan alleen het scherm van zijn desktop moet ook zijn ogen eens openen. Google heeft een mooie case study gewijdt aan “The New Multi-Screen World“. Een aanrader om te lezen.
Screens, screens en screens…
Mijn experiment was in zoverre geslaagd dat ik de website met het adaptive design overboord heb gegooid en de voorkeur heb gegeven aan het responsive design. Niet alleen smartphones kan ik zo optimaal serveren maar ook de tablet gebruikers. Drie jaar geleden hadden we alleen te maken met een iPad die vaste schermresoluties had. Tegenwoordig heeft deze ook een kleinere broer, de iPad mini die menig front-ender een grote frons op het voorhoofd heeft gebracht doordat de mini denkt als een grote tablet. Simpel gezegd kun je dus het responsive design niet optimaliseren voor de mini. De problemen met Internet Explorer 6 staan niet in verhouding tot de hoeveelheid verschillende browsers, screens en devices waar we nu mee te maken hebben. De wereld van een designer is nu echt definitief veranderd. En het is tijd om mee te gaan in deze evolutie en binnen de grenzen en de beperkingen die je hebt toch die creativiteit maximaal te benutten.
We krijgen alleen maar meer screens, echt niet minder!
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!