Het digitale magazine Amayzine van May-Britt Mobach is genomineerd voor de Mercurs, de tijdschriftprijzen die vanavond in Amsterdam worden uitgereikt. Dat voedt de discussie over digitale tijdschriftconcepten. Wanneer is iets wel en niet een tijdschrift?
Juryvoorzitter Marianne Zwagerman zegt in een interview dat in de nieuwe editie van Adformatie verschijnt: ‘In de juryvergadering hebben we besloten niet de discussie aan te gaan over wat wel of niet een tijdschrift is. We hebben gekeken naar de case op zich. Maar het is wel tijd voor die discussie. Het komende jaar moet gekeken worden naar de criteria voor de Mercurs. Wanneer is een digitale uitgave een tijdschrift en dus Mercur-waardig? Moet er een eigen categorie voor komen of juist niet?’
Wat vindt ze zelf? ‘Ik pleit niet per se voor een nieuwe categorie. Amayzine was zelfs maar de enige aanmelding op dat vlak, terwijl er meer goede digitale magazines zijn. Ik vind er ook wel iets voor te zeggen dat de Mercurs een papieren prijs moet blijven. Want er zijn natuurlijk al een heleboel prijzen voor digitale uitgaven, zoals blogs et cetera. En het motiveert ook wel om die liefde voor papier te belonen.’
Een webshop in wijn
Natuurlijk zijn er wel steeds meer extensies en denken uitgevers nu eindelijk echt na over hoe ze hun product digitaal moeten vertalen. Moet dat dan niet beloond worden bij de Mercurs? ‘Als innovatiestrateeg heb ik natuurlijk wel veel klussen voor uitgevers gedaan. Ik zeg daar ook altijd: sowieso mislukt 75 procent van de innovaties. Ook omdat ze vanuit de verkeerde drijfveer zijn. Niet van: ik doe nu heel gave dingen met het merk op papier, maar datzelfde ga ik bijvoorbeeld ook digitaal doen. De drijfveer is altijd: de oplage daalt en de advertenties lopen terug. Wat gaan we doen?’
Dan hebben ze ineens een webshop in wijn. ‘Want, zeggen ze: “Onze lezers drinken wijn”. Maar je hebt niet een webshop in digitale content, dat vind ik raar. Nu is er dan gelukkig wel Blendle gekomen, maar niet vanuit de uitgevers zelf. Ze denken te weinig na over wat nou hun rol en unieke talent is. Dan komen ze als digitale vertaling met die bladerdingen voor de iPad. Ik zeg overigens niet dat je dat níet moet doen. Natuurlijk wil je de Grazia op vakantie op je iPad kunnen lezen, maar dat is niet de oplossing.’
Wat lang duurt, is niet per se beter
Wat dan? Zwagerman vindt: wat lang duurt, is niet per se beter. Als jij nu een tijdschrift introduceert, je doet dat met liefde en het stopt over vijf jaar, dan is dat niet erg. Zwagerman vergelijkt het met de Olympische Spelen. ‘Bij de organisatie redeneren ze: Oké, over acht jaar zijn de Spelen, dat is ons moment en daarna is het voorbij. Toch zijn die mensen acht jaar lang met volle passie aan het werk tot aan de sluitingsceremonie, in de wetenschap dat het stadion daarna ontmanteld kan worden. Als je met die instelling een tijdschrift maakt, is dat een beter idee dan je verliezen in allerlei dingen doen waar je helemaal geen verstand van hebt.’
Het hele interview met Marianne Zwagerman is te lezen in Adformatie 25, die vrijdag uitkomt en vanavond na afloop van het Mercurs-gala met de uitslagen te verkrijgen is.
Foto: Manon van der Zwaal (No Candy)
