Als je ergens een genuanceerde mening over hebt, dan ben je tegenwoordig elite. En dat is natuurlijk niet bedoeld als compliment.
Als je betrokken bent bij je buurt, de maatschappij of de wereld om je heen en je spant je daarvoor in, dan ben je ook elite.
Als je hard werkt en met je hart werkt om iets te bereiken in het leven; en als dat dan lukt, dan ben je elite. Eigenlijk ben je sowieso een beetje elite als je werk hebt.
Als je je druk maakt over het lot van anderen, dan ben je elite. Zeker als je dat uitspreekt.
Als je een jaar lang elke maand geld apart legt om je vrouw of vriend mee uit eten te nemen naar een fijn restaurant om jouw verjaardag te vieren, dat is wel elite. Sowieso, ‘fijn restaurant’ is elitetaal. Dan kun je nog beter iets zeggen als ‘200 euro de neus neerleggen om een paar sterren te vreten bij zo’n tent waar ze alleen liflafjes serveren.’ Dan klinkt het tenminste niet zo elite-achtig.
Constructief meedenken om samen een probleem op te lossen? Elite!
Je verdiepen in het standpunt van een ander, ook al ben je het er niet onmiddellijk mee eens? Elite.
Het voortouw nemen om iets te organiseren voor een groepje. In de praktijk vertoon je dan als snel elitaire trekjes, vindt men.
In het bestuur gaan zitten van de VVE, is echt voor de elite. Net als naar een boekbespreking gaan. Of een lezing. Of deelnemen aan een participatiebijeenkomst over het jongerenbeleid van de gemeente.
Naast je werk klassenmoeder zijn? Elite. Uitslovers. Elite én uitslovers. Het is daarom ook gewoon terecht dat je ze af en toe flink de waarheid vertelt (bij voorkeur per mail) als ze weer eens iets vergeten zijn. Moet je dan ook altijd overal zelf aan denken?
De post bijhouden van de buren als ze op vakantie zijn. Geld overmaken naar giro555. Grensrechter zijn bij de voetbalclub van je dochter. Elke woensdagmiddag een uurtje op bezoek bij je dementerende vader. Twee mannen die een kindje hebben geadopteerd. Zondagochtend een uurtje klassieke muziek opzetten na het ontbijt. Het zit er allemaal wel dicht tegenaan.
Stemmen bij de verkiezingen? Kijk, dat is tenminste voor het volk. Maar goed, je bent altijd weer gedwongen om te stemmen op die elite.
* deze column is mede geïnspireerd op de nieuwjaarstoespraak 2017 van burgemeester Van der Laan (ook elite natuurlijk). En toch: het nalezen meer dan waard.
