Foto: ANP
Wat blunderende politici, falende topbestuurders of andere misdadigers ook hebben uitgevreten, zodra ze met trillipjes en geloken ogen achter een spreekgestoelte staan en bibberend ‘sorry’ zeggen, zitten wij Nederlanders te soppen op onze stoel.
Geraakt door zoveel deemoed en lauwwarme menselijkheid. Klaar om de schoft of schoftin snotterend in onze armen te sluiten. Het zal onze achterlijke christelijke inborst wel zijn.
Ik heb minder met excuses. Om de doodeenvoudige reden dat ze meestal niet gemeend zijn. De ‘Het spijt me, vergeef me’-formule wordt doorgaans slechts gehanteerd om strafvermindering te krijgen of een vetbetaalde job te behouden. Sterker, de meeste spijtoptanten waren nooit van plan om te stoppen, als ze niet waren gepakt.
Dat laatste overkwam ook de pientere ingenieurs van Volkswagen A.G. Terwijl velen zich wentelden in de eerlijkheid van ex-topman Winterkorn, bekroop mij slechts plaatsvervangende schaamte bij het zien van ‘der Wiko’, die in zijn spijtspeech een gezicht trok alsof de Sovjets opnieuw Sobibor hadden ontdekt, terwijl het bij het huidige schandaal om heel wat onschuldiger uitlaatgasjes gaat.
Helemaal onbegrijpelijk vind ik, dat ze in Wolfsburg maar doorgaan met kruipen. Alsof één keer door het stof niet meer dan genoeg is. Zo stond er een dikke maand na de spijtspeech wéér een larmoyante VW-spijtbetuiging in de krant, compleet met ‘leuk concept’.
Het plaatsvervangend schaamrood schoot mij naar de kaken. Want niet alleen de timing is bizar, ook de doelgroep klopt van geen kanten.
Volkswagen heeft het vertrouwen van zijn rijders namelijk helemaal niet geschonden. Die brave mensen interesseert het geen Bratwurst hoeveel koolwaterstofzwavelroetjes hun Golf uitstoot. Dat interesseert alleen EU-ambtenaren en stekkerende stakkers met een Outlander of een Prius.
Volkswagenrijders willen veilig van A naar B, in een niet-roestende, degelijke auto van enige statuur. En waarschijnlijk vinden de meesten het zelfs wel geinig hoe de boefjes uit Wolfsburg de roetdeeltjestellers uit Brussel en Den Haag om de tuin wisten te leiden. Een proeve van bekwaamheid.
Dat laatste leid ik af uit het feit dat VW de laatste maanden liefst 8 procent omzetgroei realiseerde.
‘Versteht ihr mich in Wolfsburg? Hör bitte auf zu weinen!’
Deze column staat in Adformatie 22 (30 oktober 2015)
