Deze week was voormalig actrice Talisia Misiedjan, tegenwoordig mede-eigenaar van management- en castingbureau voor film, televisie, commercials en theater A Million Faces & Starblaze (voor muziektalent), en/plus bestuurslid SIRE Stichting Ideele Reclame curator van Random Pic(k) Of The Day For A Week. Vijf dagen lang deelde zij haar inspiratie op de LinkedIn-pagina van Nils Adriaans en Adformatie (één bijdrage per dag).
Misiedjan over haar week: 'Toen ik hiervoor werd gevraagd, zei ik meteen 'ja'. Ik wist precies wat ik wilde doen, wat ik wilde vertellen. Ik wil terug naar de basis.
Terug naar mijn basis en wellicht inspireert het jou om te kijken naar jouw basis. Wat en wie zorgen ervoor dat je bent wie je bent?
Wij (en dan richt ik mij even tot de Adformatie-lezers) leven in een wereld waarin alles groter moet. We moeten elk jaar nog meer geld verdienen, zoveel mogelijk bezitten, het liefst zo snel mogelijk je bedrijf verkopen, en dat aankondigen met een hippe Instagram-video die je 'raakt'. Of zoveel mogelijk bedrijven kopen, uiteraard met dezelfde aankondiging. We moeten blijven rennen en mogen nooit stilstaan. We zijn allemaal rupsjes met de achternaam nooit genoeg.
Laat duidelijk zijn: ik doe hier keihard aan mee. Maar zo nu en dan is het denk ik goed om even stil te staan. Stil te staan bij wie mij, jou heeft gevormd tot wie ik ben en wie jij bent. Stil te staan bij wat voor echt belangrijk is. Dat ga ik deze week doen.'
Hier haar 5 bijdragen:
1. Familie - 'Pijnlijk? Ja. Soms nog steeds last van? Ja. Maar toch dankbaar'
'De mensen die mij kennen of wellicht volgen, weten dat mijn familie het allerbelangrijkste van alles is. Ik zou alles wat ik heb opgebouwd vandaag laten vallen voor mijn familie. Zonder enige twijfel en met een grote glimlach.
Mijn familie bestaat uit mijn mama, zusje en broertje. Samen zijn wij opgegroeid in de Bijlmer. Één groot feest. Absoluut niet altijd zo geweest. We hebben het nodige meegemaakt.
Pijnlijk? Ja. Soms nog steeds last van? Ja. Maar toch dankbaar. Het heeft mij namelijk gevormd tot wie ik ben en tot wie wij samen als familie zijn. Met aan het roer de beste ondernemer die ik ken. Mijn mama. Niet omdat ze zoveel bedrijven is begonnen. Maar als alleenstaande moeder, met geen tot weinig geld en drie kids, heeft zij ons toch alles gegeven wat ons hartje begeert. Een groot feest maken met weinig slingers. Dat vind ik ondernemen. Mijn familie laat mij zien wat echt belangrijk is.
Zo'n drie keer per jaar ga ik naar Cannes. Voor de MIP en Lions. Een paar jaar geleden werd ik samen met mijn compagnon uitgenodigd om een borrel te drinken op een groot jacht. De mensen, van wie de uitnodiging afkomstig was, waren alleen (op z'n zachts gezegd) niet mijn soort mensen. Ik zat naast een man en die begon te blazen over zijn jacht (die hij huurde). ‘Weet je hoeveel dit kost?’ Ik: ‘Nee.’ Hij: ‘Een miljoen per meter.’ Mijn vraag moest nu natuurlijk zijn: ‘Hoeveel meter is dat dan?’ Hij (met een iets te grote glimlach): ’14 meter.’ Ik: ‘Nou nou’. Van binnen moest ik heel hard lachen. De beste man rekende zich rijk, omdat hij een jacht met een waarde van 14 miljoen kon huren. Ik rekende mij rijk, omdat ik zeker wist dat ik veel gelukkiger zou zijn en een veel leukere avond zou hebben, als ik met mijn familie in een rubberbootje zou zitten.'
2. Mijn vrienden - 'Stuk voor stuk zijn het 100% de mooiste mensen op de wereld'
'Mijn vrienden, verdomme, wat zijn het mooie mensen. Ik heb mijn middelbare schoolbestie Lisa Post. Inmiddels ook partner bij AMF, hadden we zelf ook niet kunnen bedenken toen we als 12-jarige pubers naast elkaar zaten in de klas.
Mijn lieve vriendjes die ik heb ontmoet bij Spangas. Avalanche, Lana, Fay, Luxor, Tobias, Flip en Tessel are still going strong.
Vrienden die ik heb ontmoet tijdens het uitgaansleven. Die moet je echt dicht bij je houden, want die zien je in toestanden... Je wil niet dat ze iets tegen je kunnen gebruiken.
Vrienden uit het vak. Je weet wel, zo'n zakelijke relatie waar het ineens gaat over je privéleven en ineens wordt een zakelijke koffie een amicale borrel en heb je elkaar helemaal gevonden.
Vrienden waarmee ik eerst ging daten, maar toen besloot dat we beter vrienden konden blijven. Hier moet ik wel mee stoppen want vrienden genoeg. En Tim, mijn bestie. Wij hebben gewoon besloten dat we beste vrienden gingen worden. Mooie overeenkomst afgesloten en zeer goed gelukt.
Ik heb veel vrienden. Stuk voor stuk zijn het 100% de mooiste mensen op de wereld.
Omdat ik niet een foto heb waar al mijn vrienden op staan, wil ik één vriendin uitlichten: Roos Metje Smit (Lana van Hamel uit SpangaS, red.). Dit doe ik omdat zij mij ten diepste fascineert en inspireert. Als meer mensen in het leven zouden staan zoals zij dat doet, zou de wereld er echt een stuk mooier uitzien.'
3. Lenneke van Ingen - 'Ik was tienerster en zij mijn waakhond'
'Lenneke van Ingen. Mijn partner in crime. Wisten jullie dat Lenneke eerst mijn manager was? Ik was tienerster en zij mijn waakhond. Nu zijn we compagnons en vrienden voor het leven.
Lenneke is een hele bijzondere vrouw. De mensen die haar goed kennen zullen dat beamen. Briljante ondernemer en inspirerend voor iedereen om haar heen. Zonder Lenneke was ik niet de zakenvrouw (mijn hemel, wat een vreselijk woord) die ik nu ben.
11,5 jaar geleden begon ik bij A Million Faces als casting director. Slechtste werknemer ooit. Inhoudelijk had ik wat te zeggen. Maar ineens moest ik mails beantwoorden enzo. Wie bedenkt het? Ik bakte er niets van, maar Lenneke zag iets in mij en ik werd haar grote project. Ik mocht overal naar toe en ze zette mij met iedereen aan tafel. Ik was dan misschien niet goed in mijn mail beantwoorden, ik had wel een mening en een visie en dat was wat waard.
Dat zag zij, ik niet. Ik had geen idee. Grote meid, grote mond, maar krankzinnig onzeker. Maar als je iemand naast je hebt staan die elke dag tegen je zegt dat je het kan en dat je het waard bent, dan ga je er vanzelf in geloven en het in de vingers krijgen. Op een dag zei ze ineens: ‘Je kan ook mijn partner worden? Eigenaar van het bedrijf?’ ‘Nee joh, was mijn antwoord.’ ‘Oké, maar kan ik wel eind dit jaar 3 maanden weg? Een boek schrijven in LA?’ vroeg ze. ‘Ja, dat is prima.’
In die drie maanden hoorde ik mezelf ineens dingen zeggen als: onze talenten, ons bedrijf, ons kantoor. Leugens natuurlijk, het was niet van mij. Haar plan werkte. Zij geloofde in mij en zij wist zeker dat ik dit kon. Ik moest er, zoals gezegd, alleen zelf in gaan geloven en dat lukte toen zij mij de ruimte gaf door even weg te gaan.
Oudjaarsdag 2016 stuurde ik haar het volgende berichtje: 'Ik denk dat ik er klaar voor ben.’ ‘Oké, dan gaan we de papieren in orde maken’, was haar respons.
Zes jaar later ben ik eigenaar en creatief directeur van drie prachtige bedrijven (castingbureau A Million Faces, AMF Agency en Starblaze, red.). En dat komt omdat ik een zakenpartner heb die in mij gelooft en daar nooit aan is gaan twijfelen. Ik gun iedereen een Lenneke.'
4. 'Zonder de juiste partners ben je precies nergens'
'Oké, dus nu hebben wij mijn familie gehad, mijn vrienden, mijn Lenneke. Nu tijd voor mijn partners en deze hou ik kort. Want leuk hoor, eigenaar zijn van drie bedrijven, maar zonder de juiste partners ben je precies nergens.
Wij - Lenneke en ik - hebben geluk gehad dat we mensen om ons heen hebben verzameld die ons inspireren, uitdagen en het werk net wat (veel) leuker maken.
Ze zijn de leuksten en de besten. Zo simpel.'
Vlnr. op de foto: Lenneke van Ingen (mede-eigenaar), Shira Halevi (Casting Director/Partner A Million Faces), Iris Blom (Managing Partner A Million Faces), Lisa Post (Managing Partner A Million Faces Agency), Milad Hosseingholikhan (medeoprichter Starblaze) en Talisia herself
'Ik sta er, maar als ik om mij heen kijk zie ik weinig mensen zoals ik'
5. Mijn stem - 'Ik ben een vrouw van kleur in de media, met een directiefunctie'
'De laatste van deze week en misschien wel een beetje een gekke, maar voor mij niet minder belangrijk.
Ik ben mij namelijk steeds meer bewust van mijn stem. Niet hoe die klinkt, want ik kan je vertellen, drie afspraken achter elkaar en hij is ver te zoeken dus muzikaal kan ik er weinig mee. Maar wat ik ermee doe.
Ik ben een vrouw van kleur in de media, met een directiefunctie. Helaas zijn er daar maar weinig van. Afgelopen oktober reisde ik af naar Cannes. Dit keer voor de MIP, de televisiebeurs. Ik had zeventien meetings, waarvan drie met vrouwen en geen enkele met iemand van kleur. Er waren wel mensen van kleur. Ik en nog één iemand. Echt ongelooflijk treurig en pijnlijk.
In eerste instantie keek ik hier niet naar. Ik was vooral bezig met mijn eigen pad. Ik wilde carrière maken en ik durf inmiddels te zeggen dat het is gelukt. Ik sta er, maar als ik om mij heen kijk zie ik weinig mensen zoals ik. Dat kan en moet anders. Ik ben ervan overtuigd dat dit kan met mijn stem.
Door mij hiervoor hard te maken. Door mij uit te spreken op social media. Door mijn stem te laten horen in afspraken die ik heb met mensen die bepalen wie er wel en niet voor hen werkt. Door mensen binnen de media ervan te overtuigen dat ze zich moeten inzetten om nieuw talent aan zich te binden.
Door zichtbaar te zijn. Ik hoop daarmee dat inclusiviteit en diversiteit niet langer twee mooie woorden zijn die je marketing versterken, maar dat mensen er echt in geloven. Dat ze zelf gaan voelen dat het geen moetje meer is, maar dat ze dit willen. Geen quota, maar een wens met een integere motivatie. Omdat het goed is.'
Het beeld hieronder is van Lisa Congdon, een Amerikaanse beeldend kunstenaar en illustrator.
Komende week is regisseur Folkert Verdoorn curator van #RPOTDFAW. (In dit makersinterview van VPRO Dorst spreken we met Folkert Verdoorn, de regisseur van de korte surrealistische fictiefilm The Performer.)
