Het in memoriam is geschreven door zijn broer Walter van der Mee.
Willem (1942-2018) is geboren in ’s Hertogenbosch, als oudste zoon in een gezin met vier jongens. Na de HBS ging hij naar Nyenrode. Zijn eerste baan was exportmanager bij Unox in Oss, waarna verschillende marketingfuncties bij Unilever volgden. Daarna werd Willem directeur bij Verbunt Tilburg, destijds onderdeel van Douwe Egberts, gevolgd door een periode als CEO bij Sara Lee-dochter Intradal Nederland.
Willem werd met name bekend in de reclame- en mediabranche in de periode 1988 – 1993 , toen hij CEO van de Smiths Food Group was. In die periode was hij ook Voorzitter van de Bond van Adverteerders/BVA en uit dien hoofde werd hij in 1991 benoemd tot 'Reclameman van het Jaar'. Het waren de 'Gouden Jaren' voor de branche en als BVA Voorzitter zette hij reclamebureaus en media-exploitanten onder druk om meer transparantie te tonen.
Bij de start van commerciële televisie mobiliseerde hij de adverteerders-achterban om steun te geven aan dit initiatief. Hij onderkende het belang van verbreding van de communicatiemogelijkheden en het werd een belangrijk wapen om het rigide, monopolistische beleid van de Ster te doorbreken.
Vervolgens werd Willem CEO van een nieuw opgericht bedrijf 'The Greenery International', een fusie van de 11 grootste Nederlandse Groenteveilingen. Een uitdagende, maar ook moeizame periode in zijn loopbaan.
Vanaf 2000 was Willem actief als adviseur en commissaris. Eind 2005 werd hij Voorzitter van de Stichting Reclame Code; in de volksmond onze reclamewaakhond. Een belangrijke functie, omdat de maatschappij steeds kritischer naar reclame- en communicatie-uitingen kijkt. Bijna 12 jaar vervulde hij die functie en in die periode reorganiseerde hij onder meer de financiering van de Stichting via uiterst solide afspraken en contracten.
Tijdens zijn gehele loopbaan stelde hij zich op als een pragmaticus. Hij had vastomlijnde plannen en concrete doelen en hield daar aan vast. Dat was vaak lastig voor de opponenten, maar het gaf een grote mate van zekerheid en vertrouwen aan zijn eigen achterban. Je wist bij Willem waar je aan toe was.
Hij kwam sterk 'rationeel' over, maar de gevoelens en de emoties waren er zeker, hoewel hij die moeilijk uitte.
Op sportief gebied was hij actief in een wielerclub, waartoe ook de te vroeg overleden Gerrie Knetemann behoorde.
Willem hield van Brabant en met name van ’s Hertogenbosch. Hij was er geboren, hij ging er 20 jaar geleden weer wonen en is er op 8 december overleden aan de gevolgen van kanker.
Zijn partner, Anne en de zoons Willem Jan en Roeland hebben samen met de broers en familie de laatste periode intensief met Willem meegeleefd.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!