Vol spanning hebben afgelopen zaterdag meer dan 8 miljoen analisten de wedstrijd tegen Costa Rica bekeken. Ieder met een eigen mening over wat goed ging, en wat fout. Het balbezit is goed geweest, positiespel kon beter, Van Persie had eerder gewisseld moeten worden etc. Dit onder leiding van NOS analisten De Boer en Van Marwijk of Van der Gijp en Derksen op RTL4.
Als beroepsanalist en vervent Oranjesupporter heb ik eveneens een poging gedaan de wedstrijd te analyseren. Hierbij heb ik gebruik gemaakt van een netwerkanalyse. Via netwerkanalyse worden de onderlinge verbindingen, passes tussen de objecten, in dit geval de spelers, inzichtelijk. Binnen marketing wordt netwerkanalyse nogal eens gebruikt om inzicht te krijgen in de kracht van de consument of de concurrent.
Via maatstaven als weight degree (aantal keer dat de bal naar desbetreffende speler wordt gespeeld), degree (aantal spelers die de bal naar desbetreffende speler aanspeelt), closeness en betweenness kan het belang van elke speler worden weergegeven. Vervolgens kan dit via een netwerkdiagram worden gevisualiseerd.
Aan de hand van het betere turfwerk heb ik deze analyse voor de eerste helft van Nederland-Costa Rica uitgevoerd.
De resultaten:
Kuijt, Sneijder (Oranje) en Borgas (Costa Rica) waren in de eerste helft de meest centrale spelers. Opvallend is eveneens het hoog aantal balcontacten van Martins Indi. Uit deze analyse komt ook naar voren dat Van Persie in de eerste helft geen rol speelt in het netwerk. Dit in tegenspelling tot voorhoedespelers Depay en Robben. De laatste heeft een veel centralere rol als Van Persie.
Let wel. In deze netwerkanalyse is geen rekening gehouden met de dreiging van individuele spelers.
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!