Het was gewoon een bericht in de nieuws-feed: FinchFactor wordt futurefactor. Ogenschijnlijk een verandering van een paar letters in een bureaunaam, voor oprichter Kerrie Finch een ‘huge event’. De karaktervolle koningin van het bouwen van bureaureputaties had een bewogen jaar.
Zakelijk was er bijvoorbeeld de fusie tussen MediaMonks – klant van het eerste uur van het bureau - en Martin Sorrell’s S4. Allereerst was dit natuurlijk de verdienste van de oprichters, maar toch is het ook op conto van Finch te schrijven, die jarenlang zeer actief zorgde dat ‘de monks’ zichtbaar waren in iedere internationale publicatie en op iedere awardshow.
Finch lacht: ‘Onze reis met MediaMonks is een achtbaan geweest. Victor belde mij tien jaar geleden met de mededeling dat hij het grootste productiebedrijf ter wereld wilde worden en of ik wilde helpen met de pr. Als dat dan lukt en uitmondt in een miljoendeal dan is dat natuurlijk geweldig.’ Omdat MediaMonks inmiddels beursgenoteerd is, doet het bureau een groot deel van de communicatie zelf, maar het lijntje met futurefactor blijft.
Continuïteit
Ook privé was het allerminst rustig. Finch onderging in december een operatie waardoor zij een tijdje uit de roulatie was. Naar eigen zeggen een les in nederigheid. ‘Je leert relativeren, geduld te hebben, naar je lichaam luisteren en vooral ook dat je het niet alleen hoeft te doen.’ Het bracht haar versneld tot een belangrijk besluit: namelijk de benoeming van twee partners in het bedrijf, ceo & creative director Nick Bailey en client partner Sarah Taylor.
‘Ik heb lang nagedacht over hoe ik de continuïteit van het bureau kon borgen. Je begint een bedrijf en doet dat op je eigen manier. Ik ben onafhankelijk en ondernemend en zo heb ik de afgelopen tien jaar een eigen business opgebouwd met kantoren in Amsterdam, Londen en Los Angeles. Loslaten is moeilijk voor mij, ook omdat de meeste klanten uit mijn persoonlijke netwerk komen. Zowel Nick als Sarah ken ik jaren en al pratende over de toekomst van het vak en over onze eigen ambities en uitdagingen kwamen we snel tot de conclusie dat dit dè oplossing was voor iedereen. Het is nu echt wìj en dat geeft mij meer lucht en energie.’ Finch heeft nog altijd de meerderheid van de aandelen in handen van het bureau waar twintig mensen werken.
Diversiteit als doelstelling
De rebranding van FinchFactor in futurefactor was een logisch vervolg. En ook inhoudelijk was er een aanleiding. Het bureau werkt niet meer alleen voor reclamebureaus, maar ook voor corporates als AirBnB, General Mills en Blackrock. Finch: ‘We gooien geen baby’s met het badwater weg, maar in de basis is ieder creatief bedrijf een merk. We helpen merken de beste versie van henzelf te zijn. We focussen op communicatie-strategie, op contentproductie en pr. Ik ben niet geïnteresseerd in silo’s, maar in wat het merk bijzonder maakt, wat het wil bereiken en hoe je dat voor elkaar kunt krijgen door middel van thought leadership.’
Finch gelooft dat ‘in the era of earned media’ bedrijven zonder uitzondering aandacht moeten hebben voor diversiteit en maatschappelijke relevantie. Bedrijven kloppen bij futurefactor aan voor advies op het gebied van het creëren van een creatieve cultuur, inclusiviteit en purpose. Meestal via de boardroom.
‘Een voorbeeld is AirBnB. De eerste campagne die we voor hen deden was rondom de verkiezing van Trump. AirBnB plaatste als tegengeluid een ‘accept’-boodschap op de website waarbij ze gebruikers van de site actief vroegen om diversiteit te omarmen. AirBnB is heel open over deze doelstelling en streeft intern een juiste representatie van de samenleving na. We doen dus ook veel werk met hen rondom de merkpijlers en hoe ze die vertalen naar en uitdragen op de arbeidsmarkt. Ik denk dat merken in deze tijd een uitgesproken stem moeten hebben en dat kan alleen als je zonder dubbele tong praat.’
Het is niet verwonderlijk dat Finch vaak voor diversiteitsvraagstukken wordt gevraagd. Zij is de initiator van SheSays Amsterdam, een internationaal netwerk voor vrouwen in de creatieve industrie. Ze wordt regelmatig gevraagd als spreker over de positie van vrouwen en het gebrek aan diversiteit aan de top. Hiermee onderbouwt ze haar eigen stelling dat als je thought leader bent in een bepaald domein, de business naar je toekomt.
'We zoeken geen bureaurobots '
Vuur
Bij de veranderde positionering van futurefactor horen ook nieuwe competenties. Het bedrijf verandert geleidelijk van hardcore pr-bureau naar een strategisch storytellingbureau dat ook aan pr doet. ‘We helpen klanten bij het creëren van een creatieve cultuur dus dan moeten we dat voor onszelf ook doen. Ik ben nooit geïnteresseerd in CV’s maar in mensen die over grenzen heen kunnen kijken, in alle betekenissen van het woord. We zoeken geen bureaurobots met specialismen, maar vooral naar mensen die het vuur voelen om merken uit te dagen. Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen specifieke talent en kennis. Dus we hebben nog steeds pr-consultants, maar ook steeds meer digitale mensen, journalisten en strategen.’
Hoewel futurefactor het voor new business nog altijd met name moet hebben van het netwerk van de partners en niet van cold calls, is het Finch er wel aan gelegen de nieuwe naam zo breed mogelijk bekend te maken. ‘Wij helpen klanten met dit soort trajecten, dus het zou een slecht teken zijn als het onszelf niet lukt. Een beetje het verhaal van de loodgieter met de lekkende kraan. Ik denk dat zo’n operatie pas echt geslaagd is wanneer de pers niet meer schrijft “voorheen FinchFactor”. En dat heeft tijd nodig, ook bij ons.’
Nevenfuncties
Kerrie Finch (49) is behalve oprichter en partner van FutureFactor ook de Nederlandse representant van het jaarlijkse creativiteitsfestival Cannes Lions, alsook bestuurslid van de ADCN. De verschillende rollen, gecombineerd met haar aanwezige persoonlijkheid, haar niet te stoppen drive en principes leveren nog wel eens onbegrip en kritiek op. Zo werd recent door creatief Antoine Houtsma (Joe Public) gesuggereerd dat Finch haar zakelijke belangen bij de selectie van Cannes-jury’s laat prevaleren. Finch doet dit af als ‘onzin.’ ‘We stellen de jury samen in overleg met de ADCN, betrekken belangrijke partijen zoals de vakmedia erbij en doen altijd een open oproep via de media zodat mensen zich kunnen aanmelden. We kijken daarbij naar prestaties, reputatie en de balans tussen mannen en vrouwen. Het is dus een collectief proces.’
