Een beetje raadselachtig was het wel, Dick van der Lecqs besluit om begin dit jaar 'terug naar de fabrieksinstellingen' te gaan. Al na drie maanden legde hij zijn taken als ceo van het gefuseerde DDB Amsterdam neer om erachter te komen waar 'het hart het hardst van gaat kloppen'.
Nu maakt de zestigjarige reclameman zijn plannen bekend; hij stelt zich onder de naam BoardSupporter beschikbaar als adviseur en coach voor reclamebureaus en daarnaast is hij in te huren als portretfotograaf. Beide 'bedrijfjes', zoals Van der Lecq het noemt, zijn gevestigd in zijn eigen studio in Bussum. Grijnst: 'Ik begrijp van de trendwatchers dat we straks allemaal meerdere banen hebben, dus ik loop wéér voorop.'
Van der Lecq: 'Na mijn vertrek bij DDB kreeg ik al snel aanvragen van ceo's van jonge reclamebureaus, of ik ze wilde adviseren en coachen. Er zijn veel nieuwe bureaus met talent en ambitie, maar met nog beperkte ondernemerservaring. Ze zijn zoals iedereen in transitie en worstelen met vraagstukken over rendementsverbetering, new business, personal branding. Ze zoeken iemand die kan adviseren, maar ook kan helpen bij de implementatie; 70 procent van alle transformatieplannen eindigt immers binnen een jaar in een hangmap bij de letter T.'
Je moet je voorstellen dat het eind vorig jaar -vóór de fusie met 180- goed ging met DDB Unlimited. Het team stond als een huis, we wonnen prijzen - het was een goed jaar. We hadden dan ook grote ambities voor de expansie van het bureau in 2023. Ik kan en wil er niet teveel over kwijt, maar de uitvoering werd on hold gezet; er was gerommel in de top, bij moederbedrijf Omnicom in de Verenigde Staten. Ik heb toen tegen Pietro (Tramontin, destijds ceo DDB EMEA, red.) gezegd: 'Ik ben er nu klaar mee. Mocht jij een vervanger voor ogen hebben, valt daarover te praten.' We hadden samen een plan gemaakt, maar toen ontvingen we het nieuws uit Amerika dat er een fusie met 180 zat aan te komen. En ze wilden mij als ceo in Nederland aanhouden. Op zich goed nieuws, maar ik had in gedachten al afscheid genomen en heb daarom beleefd bedankt.
Ik heb met Sander (Volten, ceo 180 Global, red.) afspraken gemaakt over de onthechting en daarbij toegezegd dat ik voor een zachte landing zou zorgen voor de klanten en onze mensen. Dat is het enige waar ik die paar maanden mee bezig ben geweest. En inderdaad, ik heb dat vooraf zowel intern als extern niet kenbaar gemaakt. In een toch al onrustige fusieperiode zou dat onnodig veel onrust geven, en ik zou vanaf dat moment bij niemand nog tractie hebben. We moesten het vertrouwelijk houden.
Het was een fijne plek, daar op de Herengracht. Met terugwerkende kracht vraag ik me af hoe ik het in godsnaam zolang in Amstelveen heb uitgehouden. En het was leerzaam bovendien, weer een fusie. Er werd prettig samengewerkt door het managementteam, dat was ten tijde van de fusie van Etcetera en DDB wel anders, toen was er veel meer territoriumstrijd.
Dat zou je kunnen veronderstellen, hoewel ik vooral de verschillen duidelijk wil maken. Het is een goede club, met een sterk verhaal, daar doe ik niets aan af. Maar ik denk dat ik een ander segment bedien, namelijk het type bureau dat Agency Engines te groot vindt en zegt: doe mij maar een eenpitter. Het onderscheid zit 'm in drie dingen. Ik ben een light-versie zonder organisatie, kantoor en poespas. Ik heb 36 jaar in de lijn gewerkt. En ik ben er pas een klein halfjaar uit, dus vers uit het schap.
Dat spreekt voor zich. Ik heb geen kantoor, team en flashy website, ben gewoon bereikbaar via LinkedIn. En daarmee betaalbaar voor verschillende bureaus.
De reclamewereld is fantastisch, maar het werkt ook verslavend
Ik ga geen namen noemen, maar denk aan een bureau dat zo'n vijf tot tien jaar bestaat, de pioniersfase heeft overleefd en zich afvraagt: hoe nu verder? Hoe kan ik mijn bureau transformeren naar een nieuw tijdperk? Wat te doen in een fusie? En heel praktisch, hoe schrijf je een jaarplan en visualiseer je je visie waarmee je medewerkers en klanten enthousiasmeert? Ik kan daar met mijn ervaring bij helpen.
Verrassend genoeg best veel. BoardSupporter-sessies zullen deels bij opdrachtgevers plaatsvinden, maar de kick-off is altijd vanuit mijn fotostudio waar informele gesprekken gecombineerd worden met het maken van portretfoto’s. Als fotograaf leer je veel van mensen als ze voor je lens staan, je komt allerlei contrasten tegen. Ik heb de meest camerafähige mensen meegemaakt die zich eigenlijk niet willen laten fotograferen. Voor deze praktijk heb ik overigens wel een website.
Ik ben al langer actief als natuurfotograaf en vanuit die hoedanigheid werd ik steeds vaker gevraagd voor portretten van mensen. Daar werd ik zo blij van, dat ik mezelf heb geprofessionaliseerd aan de School voor Fotografie in Utrecht. AI is wellicht bedreigend voor reclamefotografen, of je moet jezelf rap omscholen tot ‘prompt-engineer’. Midjourney kent je dierbaren niet, en kan hier dus geen echt portret van maken, laat staan een portret zoals je je dierbare graag ziet. Ik gebruik AI wel in de nabewerking, ook die mogelijkheden groeien met de dag.
Het ging bij mij het laatste jaar gepaard met zoveel negatieve emotie, dat het opluchtte om even weg te zijn. Ik had behoefte aan een clean sheet. De reclamewereld is een fantastische wereld, maar het werkt ook verslavend. We houden ons voortdurend bezig met het oplossen van puzzels; op een gegeven word je er behendig in, en dat is als een dopamineshot. Als je een Effie wint, als je de Adformatie haalt. Dat gevoel wil je voortdurend vasthouden. Maar het is ook ongelooflijk intensief.
Het was jarenlang mijn werk om in een onrustige markt alle touwtjes aan elkaar te knopen; genoeg rendement maken, de personeelsbezetting op orde houden. Een groot bureau leiden is geweldig, maar het beheerst wel je hele leven. Dat heb ik achter me gelaten. Ik maak mijn comeback in de reclamewereld, maar kies nu voor een gezondere manier van werken. Meer energie, minder hassle.
