Het is eind januari en het nieuwe semester begint. Met de tweede reeks klantprojecten en het midterm assessment achter de rug is het tijd voor de ultieme finale. Nieuwe klanten, nieuwe kansen, nieuwe technologie. Maar is het nieuwste ook altijd beter? Tijdens ons meest recente project voor het Wereld Natuur Fonds (WNF) concludeerden wij van niet.
Paradox
Als één van de belangrijkste partners van de master gaf WNF ons de opdracht een digitale natuurervaring te ontwerpen voor kinderen. Pardon? Digitaal en natuur, samen? De kortsluiting in mijn bovenkamer maakte snel plaats voor fascinatie. Hoe zouden deze tegenpolen elkaar juist kunnen versterken? Doel: mensen bewust maken van WNF's actieve rol in lokale natuurbescherming en de relevantie die het heeft voor de wereld om ons heen.
Veldonderzoek: Ted Sluijter (Natuurmonumenten) gaf ons een tour door het prachtige natuurgebied.
On-site experience
Het werd ons al snel duidelijk dat het ontwerp moest beginnen bij directe interactie met de natuur. Kinderen brengen ten slotte al genoeg tijd door achter het scherm. En als we willen dat de nieuwe generatie de waarde van de natuur inziet, gaat er niets boven het ervaren van 'the real thing'. Wij kozen daarom voor het ontwikkelen van een game op locatie. En wel in het Haringvliet, een natuurgebied waar dit jaar veel staat te gebeuren.Ideatie-fase: onderzoek naar games, locatie en verhaallijn.
Begin bij betekenis
Hoewel ik hier niet alles uit de doeken kan doen, geven een aantal van onze uitgangspunten voor de ontwerpfase een idee van het vervolg:- Relevantie: inzoomen van groot naar klein, en weer terug;
- Spel: alle opdrachten zijn directe interacties met de natuur;
- Omgeving: het verhaal wordt overgebracht via audio, waardoor het scherm ondergeschikt wordt;
- Verantwoordelijkheid: kinderen kunnen de rol aannemen van bijvoorbeeld ontdekker, bioloog of teamleider;
- Educatie: alle kenmerken van het verhaal en de karakters zijn natuurgetrouw.
Expert meeting met Jesse Timmermans (Fabrique) voor de iteratie van onze eerste wireframes.
Mix, match, meet en Master
Al met al een erg tof project waar we gerust nog een paar maanden aan door hadden kunnen werken. Ook omdat geen van ons vieren eerder iets met gamedesign heeft gedaan. Ons team is een mix van branding, visual design, mode en industrieel ontwerp. Dat multidisciplinaire is nu precies wat deze opleiding zo tof maakt.Wat ook erg leuk was aan dit project, was dat we direct konden profiteren van experts van onder meer Woedend!, Fabrique en DDB & Tribal. Het is precies deze betrokkenheid van bedrijven uit de praktijk die voor mij de doorslag gaf bij mijn keuze voor de master. En die betrokkenheid, daar zien mijn medestudenten en ik het komend semester graag nog meer van. Want hoewel alle negen bureaus met hun logo prijken op de banner en website, hadden wij er als studenten iets meer van verwacht.
Is nieuw beter?
Toch kan ik na een half jaar met zekerheid zeggen dat mijn keuze om dit nieuwe avontuur aan te gaan de juiste was. In een wereld waar nieuwe technologie in één adem wordt genoemd met vooruitgang, heeft digital design de toekomst. En is het aan ons als ontwerpers om die op een betekenisvolle manier vorm te geven. Ik ben blij met mijn team te mogen constateren dat dat voor bovenstaande case in ieder geval gelukt is.Dank aan:
WNF: Paul Zevenboom, Ellen Hendriks, Jacomijn Timmermans
Ted Sluijter (Natuurmonumenten), Pedro Julien (DDB & Tribal), Paul de Haas (Woedend!), Jesse Timmermans (Fabrique).
Team: Carmen Scherbaum, Vera van Horik, Matt Jongbloet.
Beeld: Carmen Scherbaum
Plaats als eerste een reactie
Ook een reactie plaatsen? Word lid van Adformatie!