Merk Europa

Een Merk dat we dagelijks op de buis of ergens anders onder ogen krijgen maar ook verbaal. Geen Merk dat zoveel exposure krijgt als Europa.

Dat is mooi maar er zit een schaduwkantje aan dat merk en dat zijn de grenzen van de cultuurgebieden die onder het Merk vallen.

De mensen die het Merk Europa zouden moeten maken hebben een geweldige behendigheid om het Merk te breken. Politici als JP de MP en nog wat halve Merken weten het Merk iedere keer weer een zetje terug te geven. Je zou kunnen zeggen dat politiek zich niet met een Merk verhouden. Als het de heren, ja overwegend heren, uitkomt roepen ze plotseling om het hardst dat de mensen van het Merk Europa moeten houden. Maar als ze hun onderlinge spelletjes uitknokken dan is de Merkeenheid zoek.

De marketing en communicatie adviseurs van het Merk Europa moeten haast wel een grijze pruik van de heren goochelpolitici krijgen. Ze doen maar wat en erger nog, ze zijn het zich niet eens bewust.

Deze heren vinden hun eigen Merk belangrijker. Laten we eerlijk zijn, meneer Sarkozy vind dat Merk veel belangrijker dan het Merk Europa. Er liggen namelijk andere Merken op de loer die met het Merk Europa hun eigen glans oppoetsen wanneer het hun uitkomt. Het Merk Merkel vindt haar eigen Merk nou ook bepaalt niet de minste om over het Merk Berlusconi maar te zwijgen.

Wat die submerken ook uithalen, het Merk Europa zou wel wat meer steun kunnen gebruiken van de persoonlijke Merken om een eenheid van het Merk Eu te maken.

Als je naar de exposure van het Merk Eu. kijkt dan kan je maar tot één conclusie komen: het Merk Europa is sterker dan het Merk-el en collega's. Maar niemand weet het.