SPAM of Control

Veel mensen in bedrijven hebben het druk, niet gewoon druk maar 'druk,druk,druk'! Voor sommigen is dat een status symbool, voor de meesten een last omdat zij niet toekomen aan wat echt belangrijk is.

De meeste organisaties geven aan dat innovatie belangrijk is voor hun toekomst. Ontwikkelen en op de markt zetten van nieuwe producten en diensten is de nummer 1 prioriteit voor het genereren van groei voor de komende jaren.

Dit hoge niveau van belangrijkheid geeft aan waarom het een 'hot topic' is in discussies.

Echter, de realiteit geeft aan dat het niet de nummer 1 is op de dagelijkse agenda. Het is in feite de nummer 9 of 10 prioriteit op de activiteitenlijst, voorafgegaan door talrijke activiteiten die onze onmiddellijke aandacht vragen: kosten, klanten en concurrenten die ons bedreigen en doelstellingen die gehaald moeten worden.

De paradox van praten over innovatie zonder het te doen komt van denken in de wereld van creatie en leven in de wereld van control.

In veel bedrijven zijn in de afgelopen decennia management lagen verdwenen waarmee de organisaties platter werden en tegelijk ook breder. Managers kregen steeds meer mensen onder zich waarmee hun Span of Control toenam.

Daarmee veranderde ook de manier van leiding geven. Je kan niet met iedereen eindeloos in overleg, dus wordt er meer gedelegeerd: de manager zegt wat er moet gebeuren, de medewerker moet maar zien hoe hij dat doet.

Op deze manier kan een CEO wel een board van 15 mensen aansturen, omdat hij het HOE aan zijn capabele medewerkers overlaat en er geen overlegtijd aan besteed.

Natuurlijk wil hij wel weten of er resultaat gehaald wordt: de omzet moet binnenkomen en de kosten in de hand gehouden, waardoor er als resultante winst wordt gemaakt.

Daardoor zijn er heel veel informatiesystemen gekomen die feedback geven over processen (hoe) en resultaten (wat). Hoe meer delegatie, hoe meer systemen er zijn om te controleren!

We leven in de wereld van control: budgetten, tijdschema's , performance indicatoren etc vragen onze onmiddellijke aandacht: als het afwijkt moeten we onmiddellijk reageren.

We werken vanuit het paradigma 'Managen vanuit Afwijkingen' en nemen actie om de afwijking te corrigeren. Onze informatie systemen zijn geen thermometers hoe het gaat maar thermostaten om het gewenste eind resultaat te halen.

De neiging om te beheersen is zo groot dat het aantal 'metertjes' blijft toenemen: ik noem dat de SPAM of Control. Door op alle afwijkingen te reageren hebben we het druk, druk, druk.

We denken in de wereld van creatie: innoveren is nieuwe wegen inslaan dat begint met een beroep op verbeeldingskracht.

Op zoek gaan naar nieuwe verbanden om tot inzichten te komen. Overzien in plaats van Monitoren. Door vele 'feitjes' bijeen te brengen proberen nieuwe patronen te herkennen.

We werken dan vanuit een ander paradigma 'Managen vanuit Strategie' en nemen zo weinig mogelijk acties met een zo groot mogelijk effect.

Onze informatie systemen leveren puzzelstukjes die we zo neerleggen dat we de gehele foto kunnen zien. We hebben behoefte aan (voortdurend) interpreteren van visuele informatie.

Bedrijven hebben management systemen die ingericht zijn op control. Er zijn geen management systemen ingericht op strategie.

Strategie maken is een proces waarbij mensen bij elkaar komen en vanuit verschillende invalshoeken informatie inbrengen die inspireert, gezamenlijk nieuwe betekenissen zoeken die inzicht geeft en dan interactie teweegbrengen tussen verschillende afdelingen die leidt tot nieuwe producten en diensten die impact hebben in de markt.

Innoveren is belangrijk en niet urgent. Dat is het probleem.

Om het op de agenda te krijgen moet je het organiseren. Een effectieve manier is de weg van strategie maken: inspireren, inzicht, interactie en impact maken.

Het grote voordeel van deze aanpak is een pro-actieve manier van werken, waardoor je met minder acties meer bereikt. Dan is het ook niet meer druk, druk, druk.